Altijd op zoek naar de grens

Emke Plomp studeerde farmacie, rechten en geneeskunde en was zes jaar advocaat. Ze staat op het punt haar opleiding tot psychiater af te ronden. In de avonduren deed ze een promotieonderzoek naar winstuitkering in de zorg. Haar brede achtergrond helpt haar genuanceerd naar het zorgstelsel te kijken: “Het beeld dat geschetst wordt van sjeiks die ziekenhuizen overnemen, is een karikatuur.”

Tekst: Roel Notten

Emke Plomp las op de middelbare school al veel boeken over hersenonderzoek. “Gewoon voor de lol”, zegt ze zelf, maar de boeken brachten haar al op jonge leeftijd op het idee om later neurologie of psychiatrie te gaan studeren. Maar ook scheikunde vond ze boeiend en dus koos ze voor de middenweg: een studie farmacie. Toen ze hier een jaar mee bezig was, leek rechten haar weer heel interessant: “Ik dacht: laat ik wat vakken doen.”

Plomp vond de juridische studie zo leuk dat ze hem helemaal afrondde. Haar carrière in de advocatuur startte ze bij kantoor De Brauw Blackstone Westbroek waar ze zich bezighield met effectenrecht, uiteenlopend van obligatie-emissies tot derivatentransacties. “Intellectueel zeer uitdagend.” Toch stopte ze na zes jaar met haar werk als advocaat: het gevoel meer voor mensen te willen betekenen, deed haar terugverlangen naar haar oude liefde geneeskunde. Haar collega-advocaten reageerden verbaasd toen ze aankondigde te willen stoppen om weer te gaan studeren. Daarvan weerhouden liet ze zich niet. Via een versneld traject rondde ze in drie jaar tijd haar geneeskundeopleiding af en mocht ze zichzelf naast farmaceut en jurist ook arts noemen. Direct aansluitend startte ze een vierenhalf jaar durende psychiatrie-opleiding die ze op het punt staat af te ronden. En of dat nog niet genoeg is, deed ze in de avonduren een promotieonderzoek naar winstuitkering in de zorg.

Zelf relativeert ze haar indrukwekkende loopbaantraject. “Ik vind het gewoon heel leuk om steeds weer het grensvlak op te zoeken en het opnemen van kennis gaat me makkelijk af. Maar nu stop ik met studeren. Ik wil meer tijd voor mijn privéleven, mij als psychiater verder ontwikkelen en mij met onderzoek en advies inzetten voor een verdere verbetering van de gezondheidszorg. Het zit gewoon in mij om me te blijven vernieuwen en ontwikkelen.”

Lees verder (pdf).

09-2013p010-013

Delen