Besluiteloos
Het is begrijpelijk dat Zorginstituut Nederland geen voorstander is van de Engelse werkwijze een harde grens te stellen aan wat een quality adjusted life year mag kosten. “U kost meer dan 80.000 euro per jaar, dus het is te duur om u te behandelen”, is een harde boodschap. Niemand wint een populariteitsprijs door dit zo te stellen. En het past ook niet bij Nederland polderland om dit te doen.
Het is echter wel een heldere boodschap van die Engelsen. En dat is wat ZiN als alternatief hiervoor voorstelt bepaald niet. ZiN pleit voor een referentiewaarde, die varieert tussen 10.000 en 80.000 euro per gewonnen goed levensjaar. Wordt deze waarde overschreden, dan ziet ZiN dit als ‘een signaal dat de partijen in de zorg de effectiviteit en kosten opnieuw moeten evalueren en desnoods aanpassen’.
Deze boodschap is verpakt in een dikke laag wol. De variatie tussen 10.000 en 80.000 euro wekt de indruk tamelijk willekeurig gekozen te zijn, alsof ZiN zich nergens de vingers aan wil branden.
Ook de woordkeus van ‘signaal…opnieuw evalueren’ is er niet een die daadkracht uitstraalt. Op basis van welke argumenten moet dit dan gebeuren? Hoe moet het jaarbedrag onder de maximale grens worden geëvalueerd? En wat gebeurt er ondertussen in de praktijk? Krijgt de patiënt te horen: “Uw behandeling is wellicht te duur op jaarbasis, dus we moeten eerst verder evalueren voordat we kunnen beslissen of we u nog kunnen behandelen?”
De boodschap die ZiN met deze stellingname afgeeft, lijkt voornamelijk te zijn: we hebben zojuist besloten dat we voorlopig nog even geen besluiten durven te nemen.
1 reactie
ZiNL is in het geheel niet besluiteloos, maar weet heel goed de waarde van werken met Qaly’s; het is geen exacte wetenschap! Het is geen natuurkunde! Het is geen zwart/wit verhaal!
Een Qaly heeft zo zijn beperkingen en je moet daar dan ook met gezond verstand mee om gaan. Dat kan het ZiNL.
Terecht dat ZiNL een marge aanhoudt en zich niet laat vastpinnen op een vast bedrag. Dat staat immers haaks op het omgaan met Qaly’s. Daar zijn Qaly’s in het geheel niet voor bedoeld!
FvW slaat de plank weer eens mis.
http://www.eufic.org/article/en/artid/Measuring-burden-disease-concept-QALY-DALY/
Quality-Adjusted Life Year (QALY)
The QALY was invented in the 1970’s and has become an internationally recognised standard tool since the mid-1990s.1 A QALY is the arithmetic product of life expectancy combined with a measure of the quality of life-years remaining. The calculation is relatively straightforward; the time a person is likely to spend in a particular state of health is weighted by a utility score from standard valuations. In such valuation systems, ‘1’ equates perfect health and ‘0’ equates death. Since certain health states that are characterised by severe disability and pain are regarded as worse than death, they are assigned negative values.2
If an intervention provided perfect health for one additional year, it would produce one QALY. Likewise, an intervention providing an extra two years of life at a health status of 0.5 would equal one QALY. This effect is related to cost; cost per QALY. For example, if a new treatment gave an additional 0.5 QALYs and the cost of the new treatment per patient is a5,000 then cost per QALY would be a10,000 (5,000/0.5).2
Limitations of DALYs and QALYs
QALYs and the DALYs can be applied to a wide range of diseases and interventions in different population settings, however both face criticisms. Neither measure fully captures the wider effects that stem from interventions: emotional and mental health, impact on carers and family, or non-health effects such as economic and social consequences (e.g. loss of work).1,4
QALYs can lack sensitivity and may be difficult to apply to chronic disease and preventative treatment. The derivation of ‘health state utilities’, i.e. defining weighting factors for specific health states, is subjective and controversial. Disease-specific measures may be used, but must be interpreted with caution.2 Similarly, standard life expectancy figures may overestimate DALYs saved when actual (local) life expectancy is shorter.1
Lastly, social preference weighting and discounting of DALYs present certain ethical issues: are young adults and non-disabled more productive and valuable to society? Does the value of health decrease over time?
–En vergeet ook niet dat de Minister uiteindelijk beslist en in voorkomende gevallen het ZiNL doodleuk passeert.
Ook daarom is het verstandig dat het ZiNL zich diplomatiek uitdrukt en zich ruimte gunt om haar gezicht voor de burgers in plooi te houden; het ZiNL kan zo haar geloofwaardigheid behouden.
Wanneer een ZBO omgaat met politici moet zij zich als een politicus gedragen; ‘when in Rome do as the Romans do’.
Onafhankelijk wil in Nederland niet zeggen onafhankelijk.
Onafhankelijk in Nederland lijkt dan ook heel sterk op een Qaly.
anh jansen
2 juli 2015 / 00:56