Eigen bijdrage

Ik verwacht van mijn patiënten een grote eigen bijdrage. Ik doel hiermee niet op het financiële vlak maar op inzet, therapietrouw en het nakomen van afspraken. Die eigen bijdrage staat natuurlijk in relatie tot het eigen vermogen, de draagkracht. Wat ik hiermee bedoel, zal ik proberen te schetsen via enkele voorbeelden.

Wanneer een kind met downsyndroom logopedie krijgt is het inherent aan de problemen van het kind dat het moeilijk is snel iets aan te leren. En van een kind waarbij de ouders minder goed de taal beheersen kun je minder aanbod verwachten op dat gebied. Wat je wel kunt verwachten is dat men naar vermogen de oefeningen thuis aanbiedt en de gemaakte afspraken na komt.

Van een volwassene met stemproblemen verwacht ik commitment voor verandering van stemgeving en het naleven van de adviezen voor stemhygiëne. Daar kan en moet ik mijn patiënten op aanspreken maar dat kan niet op het onvermogen om snel informatie op te pikken.

Dat de ene behandelingreeks langer duurt dan de andere is duidelijk. Mensen hebben verschillende mogelijkheden. Je moet echter niet de rekening neerleggen bij patiënten hiervoor als draagkracht op dit gebied te beperkt is zoals nu gebeurt in discussies over eigen financiële bijdragen in de zorg.

Waar je wel de rekening van kunt neerleggen, is van verzuim en het niet nakomen van afspraken. Dat zorgverzekeraars de rekening van no-show neerleggen bij de patiënt zelf is een begrijpelijk signaal. Wij lopen als zorgaanbieders het financiële risico. Er kunnen namelijk geldige argumenten zijn voor laat afmelden waarbij jij beslist om geen rekening te sturen. Vaak worden verzuimrekeningen niet of erg laat betaald.

Dat een zorgverzekeraar vanwege de kosten graag uitgaat van een laag behandelgemiddelde is te begrijpen. Wanneer echter de patiënt naar vermogen zijn therapie volgt en de zorgaanbieder volgens de meest recente standaarden werkt, kan een zorgaanbieder maar ook een patiënt niet afgerekend worden op een hoger behandelgemiddelde.

Dat we met zijn allen op de kosten moeten letten is logisch. De patiënt, de zorgaanbieder en ook de zorgverzekeraar hebben hier allen een rol in. Ieder naar eigen vermogen.