Groeten uit… Kathmandu

Derdejaars geneeskunde Lauren Bulthuis (22) liep stage in Kathmandu. Ze was net terug in Nederland toen Nepal eind april werd getroffen door een zware aardbeving.

Tekst: Wout de Bruijne

 

 

Hoe kwam je in Nepal terecht?
“Via Work the World, een organisatie die buitenlandse stages regelt. Ik wilde naar een ontwikkelingsland. Ik ben anderhalve maand in Nepal geweest en kwam vlak voor de grote aardbeving weer thuis. Van vrienden daar hoorde ik van de enorme schade en chaos. In het ziekenhuis waar ik stage liep, werkten de artsen non-stop. Gelukkig hebben al mijn vrienden het overleefd.”

Was het alleen hard werken of kon je ook de omgeving verkennen?
“Het was helemaal niet hard werken en dat had ik wel graag gewild. De artsen kennen je niet, weten niet wat je kunt en laten je niet aan hun patiënten komen. Je mocht alleen toekijken. Met mijn huisgenoten heb ik in de weekenden veel rondgereisd. Door zo’n Work the World-project leer je studenten uit allerlei landen kennen.”

Wat heb je zoal geleerd?
“De laatste drie weken stond ik op kinderchirurgie naast de chirurg. Ik heb daar veel geleerd. Ook weet ik nu hoe prettig het is dat wij tijdens onze studie leren dat je aandacht voor de mensen moet hebben en niet alleen voor zijn of haar aandoening. Als je in Nepal een prik nodig hebt, krijg je die en daarna ‘wegwezen, volgende patiënt’. Het heeft natuurlijk ook met de drukte te maken, maar ik vond dat, vooral bij kindjes, moeilijk om te zien.”

Zou je dit anderen aanraden?
“Absoluut. Hou er alleen wel rekening mee dat je alleen observeert en geen bijdrage kunt leveren. Althans, dat was in mijn geval in Nepal zo. Maar de combinatie van stage en reizen is top.”

Delen