Meten is weten
Laat deze zin eens even tot je doordringen: “We zijn van 2200 leveranciers naar zes leveranciers gegaan.” Het is zorgverzekeraars VGZ die dit stelt en het gaat over bloedglucosemeters en teststrips. Het eerste aantal – 2200 – geeft aan hoe groot de markt voor deze producten is. Het tweede – zes – is nuchter. Je kunt ook stellen dat het zelfs nog steeds vrij hoog is. Maar in ieder geval is duidelijk dat het bij een keuze uit 2200 onbegonnen werk is om goed oog te houden op de prijs/kwaliteitverhouding.
De verzekerde geniet – via zijn premie – het voordeel als wél naar die prijs/kwaliteitsverhouding wordt gekeken: met de teruggang naar zes leveranciers gaat de gemiddelde prijs van een teststrip dusdanig omlaag dat op jaarbasis een bedrag van tien miljoen euro wordt bespaard. Natuurlijk zal hier tegenoverstaan dat verzekerden van VGZ die moeten overstappen op een andere bloedglucosemeter hierover kunnen klagen, maar met de geselecteerde leveranciers is afgesproken dat zij intakegesprekken voeren met patiënten die aan een nieuwe meter moeten wennen. En vindt een huisarts dat een patiënt een bepaalde meter écht nodig heeft, dan kan hij aangeven dat hiervoor medische noodzaak bestaat.
Wat waardevol is, is dat VGZ zich voor het opstellen van de inkoopcriteria heeft laten leiden door Diabetesvereniging Nederland en de beroepsorganisatie voor diabeteszorgverleners EADV. Hiermee zijn de eerste stappen gezet op kwaliteitsgebied bij diabetes meetmaterialen, stelt woordvoerder Dennis Verschuren. Hij voegt er wel aan toe: “Liever hadden we een richtlijn van het Kwaliteitsinstituut gevolgd, maar die was er nog niet.” Een terechte opmerking. Misschien gebeurt achter de schermen heel veel, maar in de media laat het Kwaliteitsinstituut inderdaad erg weinig van zich horen in de kwaliteitsdiscussie.
23 reacties
De Diabetes Vereniging Nederland (DVN) ontving 330.000 euro aan bijdragen van farmaceutische bedrijven volgens het financieel jaarverslag van 2013.
De DVN maakt al jaren propaganda voor de onbewezen veilige en onbewezen effectieve DPP-4-remmers en GLP-1-agonisten. Zo organiseerde de vereniging bijvoorbeeld een proeftuin voor de nieuwe middelen en adviseerde zij haar leden in haar informatiefolder om via een bedrijfsarts deze geneesmiddelen vergoed te krijgen vanwege de vermeende voordelen (zie bijlage).
Farmamarketing palmde deze patiëntenvereniging volgens beproefd recept in en die vereniging ging eveneens volgens beproefd recept de belangen dienen van farmaceutische bedrijven in plaats van de belangen van haar leden. De DVN heeft de belangen van haar leden ernstig geschaad door niet bewezen veilige en niet bewezen effectieve middelen te propageren.
De verzekerde geniet… reken maar… en niet alleen maar vanwege een vermeende prijs/kwaliteitsverhouding mbt een glucosemeter..
G K Mitrasing
26 februari 2015 / 09:27Zeker bevindingen om over na te denken Glenn. Maar wat vind je nu sec van het nieuwsfeit waarover ik vandaag blog?
Frank van Wijck
26 februari 2015 / 09:50Goede blog! Kwalitatieve glucosemeters, een ruim assortiment voor de patiënt en tegen een aanzienlijk lagere prijs. Dat was het uitgangspunt vooraf bij de inkoop van diabetes testmaterialen en dat is in onze ogen goed gelukt. Op dit moment is er nog weinig bekend over de kwaliteit van de meters. iedere stap die daarin wordt genomen is een stap voorwaarts. Jaarlijkse keuring door een onafhankelijk instituut zou naar de toekomst toe wenselijk zijn. Tot die tijd vergoeden we alle meters die voldoen aan de kwaliteitscriteria die we hebben afgestemd met DVN en EADV. Slechts 10% van de patiënten moet worden omgezet op een andere meter omdat deze niet meer voldoet (bijvoorbeeld als een meter niet automatisch codeert en dit nog handmatig gedaan moet worden, waardoor de foutkans van de meting hoger is). We verwachten uiteindelijk dat het met het aantal klachten wel mee zal vallen. De leveranciers bezorgen het materiaal thuis of je kunt terecht bij de meer dan 1000 servicepunten in het land. Niemand kan toch tegen een halvering van de prijs zijn, als de eigen meter grootdeels mag worden behouden en de eerste kwaliteitscontouren zichtbaar worden?
Dennis Verschuren
26 februari 2015 / 10:36Je verwees in de berichtgeving naar de rol die je van het Kwaliteitsinstituut verwacht. Heb je bij het Kwaliteitsinstituut een concrete vraag neergelegd? En zo ja, welk antwoord heb je gekregen?
Frank van Wijck
26 februari 2015 / 11:11Iets meer studie van de achtergrond had het artikel een stuk verbeterd denk ik. De teruggang van 2200 naar 6 leveranciers lijkt spectaculair maar komt tot stand door openbare apotheken uit te sluiten in het aankoopdocument. Omdat deze in de praktijk allemaal dezelfde overeenkomst kregen moet je dat eigenlijk zien als één leverancier.
Verder is de input van DVN niet helemaal zonder tweede agenda. DVN levert “zelf” ook diabetestestmiddelen. Wie iets verder kijkt ziet dat dit een frontend is voor Mediq Direct, één van de uitgekozen leveranciers.
De reactie van Dennis V was iets eleganter geweest als hij er bij had gezet dat hij bij VGZ werkt. De bewering dat de eigen meter mag worden behouden kan hij niet onderbouwen. Uit het aankoopdocument blijkt dat een leverancier slechts een beperkt aantal meters hoeft aan te bieden. Gezien de prijzen zal dat ook niet anders kunnen en in de praktijk zien we dan ook dat veel mensen een andere meter krijgen.
Bovendien wordt de service wel degelijk drastisch ingeperkt. Wat te denken van deze zinsnede in het document: “De leverancier hoeft bij de levering van diabetestestmateriaal niet uit eigen beweging aan de verzekerde uitleg over het gebruik daarvan te geven.” Een intakegesprek is niets anders dan een vragenlijst om te bepalen op hoeveel strips de verzekerde recht heeft en of er wellicht een speciale meter moet komen ivm een pomp of bepaalde handicaps.
En waar denkt u dat de verzekerde als eerste aan de balie staat als er iets niet werkt zoals verwacht? Bij de dichtstbijzijnde apotheek, want dat is men zo gewend.
Het is duidelijk dat er op deze wijze een forse prijsdaling is afgedwongen, mede doordat leveranciers zich niet kunnen permitteren niet mee te doen. Maar dat het allemaal rozegeur en maneschijn is is ook niet helemaal een correcte weergave van de gang van zaken. Het past wel mooi in het door mij 15 jaar geleden al gesignaleerde beleid van LAQ. Hierbij wordt de dienstverlening steeds verder uitgekleed tot het niveau van de Least Acceptable Quality is bereikt. Na een tijd van gewenning kan dan weer een volgende stap worden gezet.
Jaap Uithof
26 februari 2015 / 11:23Kernvraag is dan of die “tweede agenda” van DVN nadelig is voor de diabetespatiënt. Uitgaande van de stelling dat de chronische patiënt de expert is in zijn eigen ziekte, mag ik aannemen dat DVN een verantwoorde keuze maakt in testmiddelen.
Frank van Wijck
26 februari 2015 / 11:33Nog nooit zoveel boze patiënten aan de balie gehad. Teststrips elders. Incontinentie materiaal elders. Bepaalde medicatie elders. En maar roepen dat de zorg naar de wijk moet. Men kon bij ons altijd terecht voor uitleg. Testen van de meter .gratis batterij
Jaap Dik
26 februari 2015 / 11:54Nog nooit zoveel boze patiënten aan de balie gehad. Teststrips elders. Incontinentie materiaal elders. Bepaalde medicatie elders. En maar roepen dat de zorg naar de wijk moet. Men kon bij ons altijd terecht voor uitleg. Testen van de meter .gratis batterij
Etc.
Jammer dat dit niet meer kan.
Jaap Dik
26 februari 2015 / 12:04@Jaap Uithof: zowel in bovenstaande blog als in het artikel staat dat ik woordvoerder ben van VGZ. Verder legitimatie lijkt me niet nodig. Dan inhoudelijk op uw reactie. We hebben 40 meters tot onze beschikking in het assortiment. Deze 40 meters worden gebruikt door 90% van de patiënten. Zie ook: http://www.vgz.nl/diabeteszorg2015. Intakegesprekken vinden op verzoek plaats met diabetesverpleegkundigen van de leverancier (heb ik bij Bosman, een van de leveranciers, mogen ervaren).
Dennis Verschuren
26 februari 2015 / 12:05Hallo Frank, het is de vraag of het kwaliteitsinstituut deze rol moet pakken of een ander onafhankelijk orgaan. We willen dit graag samen met het veld gaan bekijken.
Dennis Verschuren, woordvoerder vgz
Dennis Verschuren
26 februari 2015 / 16:18Bijna 10 jaar na introductie zorgstelsel juichen dat VGZ zich met inkoop van een glucosemeter bemoeit? Waarom niet eerder? Geen enkele reden voor gejuich.
Ondertussen zit VGZ veel geld te verspillen op andere terreinen zoals de ketenzorg…
Het is ronduit onzin om dan die inkoop te associëren met effecten op de premie en de patiënt met insuline moet al standaard eerst zijn eigen risico opmaken.
G K Mitrasing
26 februari 2015 / 16:31Dan is de kernvraag dus: Waarom duurt het zo lang om met kwaliteitsinformatie te komen? En de achterliggende vraag: Waar blijft het Kwaliteitsinstituut?
Frank van Wijck
26 februari 2015 / 19:37Ongeveer 5700 Euro kosten voor de zorg per hoofd per jaar van de bevolking anno 2015.
Een bloedglucosemeter kost ongeveer 2 tientjes.
De loftrompet steken over het aantal leveranciers ( sic) dat af zou nemen dankzij een van de Big Four , maakt een nogal potsierlijke indruk, Frank.
Je kan vast beter dan dit.
E.Kriek
26 februari 2015 / 20:24Wordt het niet eens tijd dat Journalist Van Wijck zijn belangen inzichtelijk maakt wanneer hij dergelijke ‘nieuwsfeiten’ beschrijft? Het wordt langzamerhand hilarisch hoezeer hij zijn pen ten dienste lijkt te stellen van de grote zorgverzekeraars, en het roept behoorlijk wat vraagtekens op. Ik verwacht van een échte journalist een andere houding.
Edwi
26 februari 2015 / 21:21Edwi: Mijn belang is het belang van de patiënt. Is een diabetespatiënt in staat om uit een aanbod van bloedglucosemeters van 2.200 leveranciers een keuze te maken op basis van kwaliteitskeurmerken? Dat zou onbegonnen werk zijn. Een keuze uit zes biedt een reële optie om hierin wel stappen te zetten. n
Frank van Wijck
27 februari 2015 / 14:18Meten is weten? Eerst maar eens leren tellen!
VGZ past met het noemen van 6 leveranciers dezelfde truc toe als het moederconcern Coop VGZ met haar eigen dochter labels: het zijn er 6, maar 3 ervan hebben dezelfde moeder, 1 stopt per mei 2015 en de laatste is na de aanbesteding overgenomen door een Zweeds concern. De eigenaren hebben eieren voor hun laatste geld gekozen; de aanbesteding gewonnen, het bedrijf verloren.
De facto zijn er dus 3 leveranciers. Geen 6.
VGZ past nog een andere truc toe door een assortimentslijst te publiceren met in de kleine lettertjes dat de keuze wordt bepaald door de leverancier en dat van die keuze kan worden afgeweken na machtiging door de medisch adviseur van VGZ zelf.
VGZ aanbestedingscontract gelezen? Dan weet je dat die machtiging voor een afwijkend merk niet zo snel zal komen.
En dit alles om 10 miljoen euro uit te sparen?
VGZ heeft nu 70.000 verzekerden zien weglopen. Past VGZ hiermee risico selectie toe? Diabeten zijn immers voorzienbaar verlieslatende verzekerden. Ex ante zonder ex poste risicoverevening is vragen om dit soort zorginkoop gedrag; wegpesten van verzekerden; werp zo hoog mogelijke drempels op in de hoop dat ze verhuizen naar de concurrentie. Heeft niets met zorg te maken, alles met geld! En dat wil de Minister ook. Nadruk ligt op doelmatige zorginkoop op prijs!
Ondertussen is de begeleiding, ad hoc oplossingen, spoedleveringen, ongevraagd adviseren van verzekerden totaal gewijzigd. Zie maar eens de helpdesk te bereiken. Wachttijd rustig 1 uur. Die 10 miljoen euro moet ergens vandaan worden gehaald!
Ongevraagd adviseren is er niet meer bij. Laat de patiënt zelf maar aan de bel trekken als hij wat wil weten; omgekeerde wereld. En dat bij ouderen met voetproblemen? Ongevraagde bemoeizorg is juist noodzakelijk om een veelvoud van die 10miljoen uit te sparen.
Dit is het zorg deel van de zorg. Immaterieel en daar kunnen NL beleidsambtenaren niet tegen. Is immers niet te meten en dan kan je het niet te weten komen.
VGZ doet niet aan preventie. Die 10 miljoen is nu binnen. De besparing is niet meetbaar. En wellicht zijn die verzekerden dan ook verhuisd naar de concurrentie?
Verzekeraars zien zorg als de laagste prijs van de strip, lancet, doosje. Het ontgaat ze geheel wat zorg daadwerkelijk inhoudt.
Meten is weten? Wat weet je? Wat weet je niet? Wat meet je als je alleen meet wat je weet?
Zie daar het kernprobleem in het NL Zorgmodel. Pure Zen.
Meten is weten?
Hoe laag kan je zakken?
ANH Jansen
27 februari 2015 / 15:17‘Is een diabetespatiënt in staat om uit een aanbod van bloedglucosemeters van 2.200 leveranciers een keuze te maken op basis van kwaliteitskeurmerken?’
Je kan dus heel laag gaan!
Denkt FvW nu werkelijk dat 16 miljoen Nederlanders bij 2.200 leveranciers gaan winkelen? Neen. Die 2.200 leveranciers zijn de openbare apotheken, de poli-apotheken, de postorderaars, de internet apotheken e.d.
De openbare apotheken hebben of liever hadden een vaste klantenkring bestaande uit de bewoners in de wijk of dorp. Die mensen moeten niet shoppen uit 2.200 leveranciers om te weten te komen dat er keuze was uit 40plus merken meters en lancetten.
Die gingen naar de apotheek van eigen keuze en bleven daar zolang zij naar eigen tevredenheid werden voorgelicht, geïnformeerd, begeleid, geholpen in welke zin dan ook.
Keuze uit 40 plus meters. Naar wens van de patiënt zelf! Er zijn verschillen in meters. Een goede zorgverlener luistert naar de wens van de patiënt en let op de behoeften van de patiënt en let op de capaciteiten van de patiënt. Zorg op Maat. Onmeetbaar. Maar dat geldt voor alle zorg.
Vergoeding was per contract geregeld; AIP lopende taxe met een korting. Zo bleef er wat over voor alle overige partijen in de keten; ook voor de patiënt zelf!
Met de nieuwste aanbestedingen hebben de verzekeraars ook de verzekerden geschrapt als belanghebbenden; ook hen wordt niets meer gegund dan de laagste prijs van het doosje; wachten op de koerier of zelf ophalen bij het OphaalPunt. Eigen tijd is immers gratis.
Bosman heeft meegedaan aan de aanbesteding, gewonnen en direct zijn zaak verkocht. Dat geeft aan dat de bodem bereikt is. Nog 3 leveranciers over. 2 Gigantische Amerikaanse en 1 Zweedse dreumes. Op naar de volgende knock out ronde.
VGZ is 70.000 verzekerden kwijt geraakt. Bewust of niet?
Achmea is 40.000 verzekerden kwijt geraakt. Bewust of niet?
Het opwerpen van drempels voor voorzienbaar verlieslatende verzekerden is een vorm van risico selectie.
ONVZ, DSW, ENO, ZenZ zijn 100.000den verzekerden rijker geworden; bewust beleid gezien hun contracteerbeleid van zorgaanbieders; zij gunnen anderen ook wat.
CZ is 40.000 verzekerden rijker geworden. Merkwaardig. Wie zijn dat? Dit gezien het contracteerbeleid van CZ. Aanbesteding gewonnen?
We zien de Vektis monitor wel verschijnen. Wat heeft Vektis gemeten, hoe en wat weten we dan?
We gaan ook wat stappen zetten.
ANH Jansen
27 februari 2015 / 16:14“Onmeetbaar, maar dat geldt voor alle zorg”? Als we dat credo omarmen kunnen we per direct iedere vorm van controle en beheersing loslaten. De chaos die dan ontstaat laat zich voorspellen. En in wiens belang zou die zijn?
Frank van Wijck
27 februari 2015 / 17:08“Hij die anderen controleert kan machtig zijn. Maar hij die zichzelf kan controleren is machtiger” .
E.Kriek
27 februari 2015 / 19:27Het is wel heel erg zwart wit om te stellen dat, omdat de zorg niet meetbaar is, we dan maar alles moeten vrijgeven en daarom zullen vervallen tot chaos en anarchie.
Raken we hier een gevoelige snaar?
—-
Hier Paul Frissen in De Fatale Staat.
http://www.socialevraagstukken.nl/site/2013/09/28/verzoenen-met-de-tragiek/
De Fatale Staat.
Totalitaire verleiding: preventieprogramma’s in de (jeugd)zorg
Als we het echter aan de waarheid of moraal overlaten onze strijd om de macht tot een goed en rechtvaardig einde te brengen, verdwijnt de politiek. De onenigheid die eigen is aan het politieke kan dan oplossen in de regels van de wetenschappelijke objectiviteit en in de werkzaamheid van de technieken en procedures van de bureaucratie. De wereld is dan een technocratische orde, waar het weten en zijn doelgerichte rationaliteit uiteindelijk kunnen heersen. Of we denken de onenigheid te kunnen oplossen door het eens te worden over een universele morele waarheid.
Zonder het te beseffen, zo lijkt het, zijn wij daarmee slachtoffer van een illusie die ons in het beste geval de totalitaire verleiding en in het slechtste geval de burgeroorlog brengt. Deze situatie – die van totalitarisme of burgeroorlog – is op vele plekken in de wereld zichtbaar. Het totalitarisme zien we echter niet alleen in landen waar politiek het hele leven doordringt in de naam van de een of andere ideologie of moraal. We zien het ook in de vorm van een totalitaire verleiding in landen waar democratie en rechtsstaat juist waarborgen tegen deze verleiding zouden moeten bieden. Uit naam van een democratisch gelegitimeerde meerderheid raakt dan de vrijheid van de minderheid bekneld, als assimilatie aan de een of andere constructie van nationale identiteit wordt afgedwongen. Of vrijheden van burgers komen in het gedrang als de goede bedoeling tot paternalistische interventies leidt. Ik verwijs naar de onstuitbare opmars van op risicoanalyses gebaseerde preventieprogramma’s, bij voorbeeld in de jeugdzorg en de gezondheidszorg.
–Bedenk dat Nederlandse zorgverzekeraars bestaan bij de gratie van het door de politiek en ambtenarij gegeven recht op controle op onderliggende zorgaanbieders en verplicht verzekerden op juistheid van al hun prestaties; is het wel rechtmatig en doelmatig en kan het niet goedkoper en gaat het wel zoals wij het willen en kan het niet anders? Het verdienmodel van de verzekeraars is het zorgstelsel 2006 en de controledrift die dat met zich mee bracht.
Loslaten van het streven naar een Totalitaire Zorgverzekeraarsstaat raakt de kern van het verdienmodel van een verzekeraar en raakt de kern van het Systeemmodel Zorgstelsel 2006. Begrijpelijk dat FvW daar dan van in een kramp schiet; chaos en anarchie!!!!
Zorg is per definitie niet meetbaar. Iedere poging om zorg te beschrijven en te meten is gedoemd te mislukken.
Denk er maar eens over na en laat het eigen belang los.
‘De bij deze aanvaarding van tragiek passende symboliek van de politieke orde is die van het fatalisme. Dat immers kan ons verzoenen met de tragiek zonder deze te willen oplossen of ons ervan te willen verlossen’. Paul Frissen.
Hier kan je wat op kauwen. Paul Frissen. Lezen!
ANH Jansen
27 februari 2015 / 20:49Dit dossier is al zo oud als de weg naar Rome. Met wijlen diabetoloog Evert van Ballegooie veel over gestoeid. Er zou een longread of een boek over geschreven kunnen worden!
Er wordt iemand of een organisatie heel erg veel beter (kwantumkorting) van deze aanpak. Meer wil ik er nu niet over zeggen.
Jan Taco teGussinklo
28 februari 2015 / 10:28@Dennis V: het is een beetje goedkoop om te schermen met een assortiment van 40 meters. Dan graag het verhaal compleet maken. Evenals Achmea, die aan patiënten meldt dat er niets is veranderd, heeft VGZ een maximale prijs bedongen. Heeft de patiënt een meter met duurdere strips dan mag dat gewoon van VGZ/Achmea. De leverancier betaalt het verschil echter zelf. Mag u zelf bedenken wat voor gevolgen dat heeft voor het assortiment. Bij Achmea speelt dat ook, zij het dat daar de winnaar van de aanbesteding eieren voor zijn geld heeft gekozen en de zaak heeft afgekocht.
@Frank: je neemt aan dat DVN een verantwoorde keuze maakt. Heb je ook een onderbouwing voor die aanname?
Jaap Uithof
5 maart 2015 / 19:40Wat ik met die opmerking bedoel is: DVN is er voor de leden, dus ik ga ervan uit dat ze in het belang van haar leden handelt.
Frank van Wijck
5 maart 2015 / 21:25