Omgeroerd

‘Niet direct’, zo luidt het toch wat ontluisterende antwoord op de vraag die NRC Handelsblad opwerpt of de patiënt iets merkt van het gegeven dat het de huisartsen is gelukt het roer om te krijgen. De huisarts is er toch voor de patiënt? Als die niet zo veel gaat merken van de inspanningen van de mensen achter het initiatief Het Roer Moet Om, blijft het resultaat van die inspanningen onder de streep toch wat mager.

De krant vervolgt met de boodschap: “Wel denken de huisartsen meer tijd voor de patiënt te hebben nu ze veel minder formulieren hoeven in te vullen.” Ik ben benieuwd of en hoe de huisartsen dit denken te gaan kwantificeren. Gaat de huisarts meer consulten doen? Gaat een consult nu twaalf of dertien minuten duren in plaats van tien? Komen er meer dubbele consulten? Als dit laatste gaat gebeuren, ligt voor de hand dat de huisartsen op een gegeven moment de vraag zullen krijgen hoe die toename van het aantal dubbele consulten te verantwoorden is. Dan begint het gedoe weer van voren af aan.

Hiermee wil ik niet suggereren dat niets bereikt is. Het contracteringsproces wordt verbeterd, de huisartsen krijgen meer ruimte voor samenwerking, de bureaucratie wordt structureel teruggedrongen en het kwaliteitsbeleid wordt gemoderniseerd. Wat blijft, is de ruimte voor zorgverzekeraars om in hun contracten afspraken op te nemen over beloning voor gebruik van een goedkoper onderzoekslaboratorium of het voorschrijven van goedkopere medicatie. Lid van het actiecomité Peter de Groof toont zich hierover gelaten, door te zeggen: “Zo verschillen de posities van huisarts en verzekeraar nu eenmaal.” In het belang van de patiënt – en van het in de hand houden van de zorgkosten – vind ik dat terecht.

Delen