‘Rol van coach weleens onderschat’

Gerard Kemkers (1967) verruilde afgelopen jaar de ijsbaan voor de voetbalwereld. De succesvolle schaatscoach heeft bij FC Groningen een nieuwe uitdaging gevonden. Hij gaat de professionele tak van een ultramodern topsportzorgcentrum ontwikkelen en leiden. “Het allerbelangrijkste in de relatie sporter-coach is wederzijds vertrouwen.”

Tekst:Martijn Reinink | Beeld: Clemens Rikken/HH

Ik ben geen dromer. Ik leef niet in het verleden. Als iemand vraagt: hoeveel gouden medailles heb je als coach gewonnen, dan moet ik gaan rekenen. Dat weet ik niet uit mijn hoofd. Ik kijk altijd vooruit. Na een overwinning of deceptie wil ik meteen weer nieuwe doelen stellen. Dat was de kracht van Sven, Ireen en mij.

Het enige wat ik soms mis, zijn de momenten dat het er echt om gaat: de grote toernooien. Zie ik een schaatser een slechte rit rijden, dan wil ik erbij zijn. Omdat ik de situatie ken. Eén avond en één nacht om je weer op te richten. Om de teleurstelling te verwerken. Om er weer te kunnen staan de volgende dag. Op die momenten kriebelt het, momenten dat ik het gevoel heb dat ik het verschil kan maken als coach.

In mijn ogen wordt de rol van coach weleens onderschat. In mijn tijd was ik elke seconde van de dag met die jongens en meiden bezig. Ik heb me altijd volledig aan hen gegeven, en als je dat terugkrijgt, ontstaat er iets tussen sporter en coach, het allerbelangrijkste: wederzijds vertrouwen.

Dat gaat ver. Zo ver zelfs dat een sporter op een bepaald moment pijn voor je wil lijden. Dat is iets heel bijzonders. Ik had soms het gevoel dat mijn schaatsers als marionetten waren, dat ik de touwtjes in handen had en elke beweging kon bepalen.

Lees verder (pdf).