smart fortwo
Na zestien jaar is het pas de beurt aan de derde generatie van de ultieme stadsauto, de smart fortwo. De naam zegt het al: een tweezitter.
Tekst: Bart van den Acker
Net als de voorgaande smarts heeft deze nieuwe een driecilinder benzinemotor, die tussen de achterwielen is gemonteerd. De nieuwe motor (van Renault) is gekoppeld aan een normale handgeschakelde vijfbak. Persoonlijk vind ik dat een vooruitgang tegenover de eerdere halfautomaten. De opzet is vrijwel identiek, maar toch is het ontwerp compleet nieuw. De lengte is ongewijzigd, maar de nieuwe fortwo is 10 cm breder. Dat maakt het net even aangenamer als je er met twee volwassenen in zit.
Prijs vanaf € 10.795,- (2014) VvAA Lease vanaf € 277,50 Bijtelling 20%
De ontwerpers zijn er weer in geslaagd de piepkleine auto een hoge aaibaarheidsfactor te geven. Voeg daarbij vier uitvoeringen en een enorm aantal variatiemogelijkheden in exterieur- (twee!) en interieurkleuren (ook twee!), plus allerhande opties en elke smart-koper kan zijn of (vooral) haar eigen smart samenstellen. Die charme, aangewakkerd door slimme marketing en een actieve ‘community’ zijn de sterke punten van de fortwo.
Eenmaal achter het stuur heb ik nogal wat op de smart aan te merken. Je zit zowat óp de motor en dus is het logisch dat die steeds flink is te horen. De korte wielbasis (afstand vooras/achteras) maakt de smart enorm beweeglijk, in elke richting. De zeer korte draaicirkel (695 cm) is soms handig, maar door die korte wielbasis beweegt het koetsje op elke hobbel. Daarbij is de afstemming van het onderstel spijkerhard. Een klinkerstraat is een ‘stuiterende’ ervaring en een verkeersdrempel is een serieuze hindernis. Het rare gevolg daarvan is dat deze stadsauto het naar verhouding juist beter doet op snelwegen. Maar ook die zijn niet zo vlak als we denken en daar komt ook nog de gevoeligheid voor (zij)wind bij. Een kruissnelheid van 100 of 120 km/u is algauw ‘avontuurlijk’ autorijden, in elk geval niet relaxed.
Een verkeersdrempel is een serieuze hindernis
Feitelijk is dat allemaal het gevolg van het kleine formaat en Het Grote Voordeel daarvan is slechts zelden nuttig. Parkeervakken hebben standaardmaten, dus waar blijft dat voordeel? Overdwars parkeren mag niet en daarvoor is de smart ook net te lang. Uiteraard is de fortwo klein, dat geldt ook voor de bagageruimte (260 liter), die niet is afgedekt. Door de grote portieren en brede achterstijlen zitten de gordels onhandig ver weg en zit er een flinke dode hoek rechtsachter. Het brandstofverbruik overtuigde me ook niet. Een koude start en uitsluitend stadsverkeer resulteerde in 1 op 13, over de hele testperiode was dat 1 op 17,2, waar ik had verwacht dicht bij 1 op 20 uit te komen.
Conclusie: de smart fortwo heeft zijn charme en aantrekkingskracht. Als je die zo sterk vindt dat je alle nadelen op de koop toe neemt, is dat prima. Goed om te weten: er is ook een financieringsconstructie waarbij je voor een tientje per dag in een nieuwe smart rijdt.
