Vluchteling en arts
Van alle vluchtelingen hebben artsen opvallend veel succes op de arbeidsmarkt. Toch ervaren ze drempels als ze aan de slag willen en terug in hun oude specialisme is helemaal een brug te ver.
Tekst: Daan Marselis | Beeld: De Beeldredaktie
De vluchtelingencrisis heeft maximaal toegeslagen. Het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA) stampt de ene na de andere noodopvanglocatie uit de grond. Goedbedoelende vrijwilligers zamelen kleding en speelgoed in, terwijl anderen luidkeels demonstreren tegen de komst van al die vreemdelingen.
De berichtgeving hierover brengt bij arts psychiatrie Hayrenik Simonian (49) van GGZ InGeest herinneringen boven aan zijn eigen aankomst in Nederland in 1996. Geboren en getogen in het onvrije en autoritaire Syrië is zijn levensverhaal nauw verweven met de wereldgeschiedenis; zijn Armeense familie vluchtte begin vorige eeuw vanuit het Ottomaanse Rijk naar Syrië.
De jonge Simonian studeerde werktuigbouwkunde in de Syrische stad Aleppo, maar al na een jaar werd hem duidelijk dat er voor hem als christen daar geen toekomst was. “Er waren soms vijandigheden. Men vroeg dan: ‘Waarom ben je geen moslim’.” Fysieke bedreigingen maakte hij niet mee. “Maar er waren genoeg tekenen dat het voor mij in de regio niet makkelijk zou worden. Mijn vlucht was preventief.”
Lees verder (pdf).
