Zoekhulpen

Een Japanner werd slachtoffer van de ‘slimme’ zoekhulpen van Google. Als je zijn naam intypte in de zoekmachine, werd die automatisch aangevuld met ‘moordenaar’. Hij werd daardoor ontslagen. Daarna won hij een rechtszaak tegen Google, maar zijn reputatie kreeg hij niet terug. De vorige Duitse first lady Bettina Wulff heeft ook slapeloze nachten omdat Google haar naam aanvult met ‘prostituee’. Dat gaat vanzelf, er komt geen mens aan te pas.

Google is niet de enige die voor mij nadenkt

De meest gebruikte combinaties van woorden worden helemaal automatisch samengesteld. Helemaal? Wie ‘seks’ intypt ziet alleen keurige aanvullingen, zoals ‘misbruik’ en ‘gedichten’. ‘Pirate Bay’, een downloadsite met veel illegale films, wordt pas weergegeven als je het helemaal typt. Google hanteert een lijst met verboden woorden, die je nooit vanzelf te zien krijgt. Een Amerikaanse belangengroep vierde eerder dit jaar een overwinning doordat ze ‘bisexuality’ van die verboden lijst wist te halen. Sindsdien is intypen van ‘bise’ voldoende, daarna wordt het volledige woord met goedkeuring van Google weergegeven.

Google is niet de enige die voor mij nadenkt. Mijn nieuwe tablet vulde alles wat ik tikte aan. Maar alleen in het Nederlands. Dat is irritant als je ook Engelse mails stuurt. Je kunt dat uitzetten, maar dat vereist een speurtocht door de menu’s.

De automatische hulpmiddelen sturen mensen naar een gemiddelde. Nooit word je gestimuleerd om een bijzonder woord te gebruiken of een origineel begrip te zoeken. Het is een stembiljet waarop de grootste partij alvast rood is gemaakt.

En wat als je nét iets afwijkt van het gemiddelde? Mijn creditcard is een paar keer automatisch geblokkeerd omdat ik verdacht veel reizen online boekte. Te ver buiten het gemiddelde en dus een aanwijzing voor fraude. Maar als journalist reis ik nu eenmaal veel. Tegenwoordig heb ik altijd het rechtstreekse telefoonnummer van het fraudeteam bij me. Je weet maar nooit of het kopen van te veel boeken ook verdacht is.