3 juli

Vele geluiden zijn er de laatste jaren al gehoord over de positie van zorgverleners in de eerste lijn. Op woensdagochtend 3 juli 2019 is er een manifestatie van verschillende paramedische disciplines in Den Haag. Er wordt veel werkdruk ervaren en weinig waardering, waardoor de continuïteit en kwaliteit van de zorg gevaar loopt. Men vraagt aandacht voor versterking van de eerste lijn en gelijkwaardigheid bij gesprekken tussen zorgverleners en zorgverzekeraars.

Is het nu zo gek wat er gevraagd wordt? Wanneer ik een recent schrijven van de Nederlandse Zorgautoriteit erbij pak, kan ik alleen maar constateren dat de aandacht die de eerste lijn vraagt zeer reëel is:

Wat zegt de NZa:

  • “De juiste zorg op de juiste plek is zeer belangrijk en de NZa wil mogelijkheden aangrijpen om dit te stimuleren.”
  • “We moeten maatregelen nemen om substitutie en taakherschikking te versnellen.”
  • “Het is belangrijk dat het afsluiten van contracten loont.”
  • “Er moet meer ruimte komen voor samenwerking en maatwerk en beloning van innovatie.”
  • “Verantwoording van zorg moet passend zijn en de zorgvraag van de patiënt is uitgangspunt.”

Men concludeert dat er meer actie nodig is voor dit alles. Daar ben ik het mee eens. Dit geldt echter ook voor de NZa en het ministerie van VWS.

Ook zorgaanbieders en zorgvragers zullen op 3 juli actievoeren. De huidige manier van zorginkoop heeft namelijk grote gevolgen voor het kunnen investeren in tijd en kwaliteit. Ook de keuzevrijheid van de patiënt is in het geding. Innovatie hebben we hoog in het vaandel staan maar de zorgverzekeraars vergoeden niet eens elk telefonisch consult, laat staan e-healthconsulten.

Zolang zorgverzekeraars boven de wet lijken te staan, hebben we de politiek nodig

Ook maatwerk is belangrijk en geen eenheidsworst met een onduidelijke behandelindex. Maar als bijvoorbeeld een lange zitting nodig wordt geacht, moet nu eerst gekeken worden of die is ingekocht. Transparantie over de zorginkoop is ver te zoeken en de verschillende labels geven veel onduidelijkheid. Wij staan voor de juiste zorg op de juiste plek en soms is dat de nulde, tweede of derde lijn. De samenwerking met al deze partijen dragen wij een warm hart toe.

Aangezien de verzekeraars een te sterke plek hebben gekregen in de zorgdriehoek hebben we beleid nodig waardoor onze positie verbetert en we onze taak goed kunnen vervullen. Zolang verzekeraars boven de wet lijken te staan en een eigen koers mogen varen ondanks akkoorden hebben we de politiek nodig. Het is geen kwestie van onderhandelen zoals zo vaak gesteld wordt. De ministers maken zich zorgen over het groeiend aantal ongecontracteerden en willen hier invloed op uitoefenen. Het aanspreken van zorgverzekeraars gebeurt echter niet.

Opkomen voor de positie van de zorgaanbieders is nodig. En niet alleen in woorden maar ook in daden. Spoor verzekeraars aan in de contractering te laten zien dat de zorginkoop geen negatieve stempel drukt op de zorg die geleverd kan worden. Onze plek in de zorg is belangrijk en verdient gepaste ondersteuning. Als zorgaanbieder zijn we gewend samen te werken maar dat lijkt maar niet te lukken met alle verzekeraars. We zijn er niet alleen met meerjarige contracten zonder juiste beloning. Juiste beloning op de juiste plek telt ook!

Delen