-
Volg ons ook via facebook
-
Laatste blogs
- Dienie Koolen-Goossens: Ga heen en verenigt u
- Ignace Schretlen: Tuchtcollege: een verkeerd signaal
- Frank van Wijck: Oost west…
- Marjan Enzlin: Gewone mensen
- Frank van Wijck: Consequenties
- Dienie Koolen-Goossens: Wisselende contacten
Tip de redactie
Heeft u een onderwerp dat wij in Arts en Auto kunnen opnemen? Of wilt u bijvoorbeeld bij ons bloggen? Neem dan contact met ons op!
Accreditatie
Maarten Kok is geriatriefysiotherapeut en gespecialiseerd in neurorevalidatie. Praktijkeigenaar op 2 locaties in een middelgrote gemeente. Zorgverlener van 'de vloer'. Geïnteresseerd in de ouder wordende mens. Lees alle artikelen van Maarten Kok
“hoeveel accreditatiepunten krijg ik voor het verlenen van fysiotherapeutische zorg gedurende 40 jaar?” een goede vraag leek het me om te stellen (via Twitter) aan mijn beroepsvereniging het KNGF. Ook nog even vermelden dat ik verbijzonderd en gespecialiseerd ben en mij dien te accrediteren voor 2 kwaliteitsregisters (algemeen en geriatrie fysiotherapeut).
Spijtig genoeg zijn zoveel jaren inzet en ervaring niet in punten uit te drukken, zo was het antwoord van de vereniging. “Wij houden het bij punten voor scholing e.d.” Wat een dooddoener.
Is het systeem van verplicht volgen van geaccrediteerde nascholing en herregistratie geen bureaucratogeen onding dat moet verdwijnen, zo vraagt mij een collega. Is er ooit een correlatie aangetoond met goede zorg? Kan het accreditatiecircus nog verdedigd worden met ‘op de hoogte blijven van nieuwe ontwikkelingen’? Wie verleent accreditatie aan wie en waarom.
Soms lijkt het dat onzin wordt geaccrediteerd en goede info niet valt te accrediteren. Geaccrediteerde info, prijzig, verplicht, eenzijdig, ouderwets. Jammer dat de beroepsvereniging voor fysiotherapeuten een starre houding hierin lijkt aan te nemen. Afschaffen van het accreditatiesysteem zou een verademing zijn. De druk is al hoog genoeg. Misschien eens een kijkje nemen in de landen om ons heen….
Delen:
Gerelateerde artikelen: