Acteren met Zoom

Ik heb zakelijke relaties beter leren kennen dankzij alle videoconferenties tijdens de lockdownweken. Ik maakte er een sport van om de erudiete boekenkasten te analyseren die steevast op de achtergrond verschenen. Soms stonden er alleen kookboeken. Of een rijtje ongelezen pocketboeken met nog onberispelijke rug. Een gesprekspartner had felgekleurde onderbroeken aan een wasrek hangen, nog net zichtbaar in de hoek van de camera. Een ander gebruikte de videochat als spiegel om het haar in orde te brengen.

De meeste gesprekspartners hadden hun laptop voor zich op tafel gezet. Zo dichtbij had ik hen nog nooit gezien. Het lage camerastandpunt maakte onderkin en neusgaten wreed duidelijk.

Regisseur van je eigen presentatie

Het meest onthullend was de stilte voor het begin van een vergadering. ‘Is Johan al online? Nee, dan wachten we nog even.’ Er volgden onhandige gesprekjes, die veel lieten zien van ieders improvisatievermogen. Totdat iemand begon met het draaien van een muziekje met een slideshow. Dat maakte duidelijk dat je niets hoefde te zeggen tijdens het wachten. Iemand anders kocht een losse webcam, die je wat hoger kunt neerzetten. Dat standpunt is flatteuzer en geeft autoriteit. De mooiste webcams hebben een ingebouwde lamp. Dat verlicht het gezicht egaal en laat wallen en rimpels verdwijnen (zoals bijvoorbeeld de Razer Kiyo).

Sommigen brachten dynamiek in hun optreden: bogen voorover bij nadruk of namen meer afstand zodat hun handen de argumenten konden benadrukken. Videovergaderen is als acteren in een film. Daarbij ben je ook nog je eigen decorbouwer, gaffer en make-up artist. Neem de regie in eigen hand, dat komt beter over.

Delen