Actie

Februari 2011: in de discussie over concentratie van oncologische zorg kwam de Nederlandse Vereniging voor Heelkunde met een volumenorm voor borstkankeroperaties. Dat moeten er minimaal vijftig per jaar zijn, stelde ze. En guess what: 97 van de (toen) 99 ziekenhuisorganisaties in ons land voldeden aan die norm. Hoezo concentratie.

December 2012: de oncologische zorg in Nederland gaat nu echt veranderen, klonk het. De betrokken beroepsorganisaties, verenigd in SONCOS, maakten hun gezamenlijke normen bekend. Concentratie van zorg was het centrale thema.

‘Gebrek aan regie op het gebied van concentratie en spreiding van zorg’

En zo ging de discussie over concentratie van oncologische zorg (en de rol van volumenormen daarin) in de daaropvolgende jaren door. Het Integraal Zorgakkoord zet nog even netjes op papier op welk punt die discussie (in breder perspectief dan alleen met betrekking tot oncologie) inmiddels is beland: ‘Concentreren van zorg is geen doel op zich. Het is een instrument om passende zorg van goede kwaliteit voor de patiënten te bevorderen, de houdbaarheid van het zorglandschap – ook op de langere termijn – te borgen en om de professionele inzet van de zorgprofessionals en middelen zo effectief mogelijk in te richten. Tegelijkertijd gaat het ook om spreiding: zorg die vaak voorkomt en laagcomplex is, moet voor iedereen dicht(er)bij beschikbaar zijn’. Zo is dat. Maar dit horen we natuurlijk ook alweer jaren.

Daarom is het nu tijd voor actie. In het Signalement passende zorg voor mensen met kanker beschrijft Zorginstituut Nederland de knelpunten om de zorg voor mensen met kanker toekomstbestendig te maken. Gebrek aan regie op het gebied van concentratie en spreiding van zorg voert daarbij de boventoon. Het Zorginstituut wil als regievoerder gaan optreden. Dat wordt tijd.