Ambities en onzekerheden

Haaglanden Medisch Centrum mag niet doorschieten in een kraptemodel, stelt Sharita Ramautar, voorzitter van de Vereniging Medische staf (VMS) van het ziekenhuis, in een brief aan het ziekenhuisbestuur. De VMS heeft forse kritiek op de nieuw- en verbouwplannen voor de periode 2023-2035.

Alle specialismen willen investeren en liefst ook uitbreiden. Oogheelkunde spreekt zich daarin het meest expliciet uit. Het vreest patiënten te verliezen aan andere aanbieders in ‘de concurrerende omgeving’. De neurologen, longartsen, internisten, kaakchirurgen en cardiologen gebruiken net wat andere bewoordingen om hun bezwaar kenbaar te maken. De grote gemene deler in hun reacties is dat zij tekort aan capaciteit vrezen als de plannen van het bestuur werkelijkheid worden. In hoeverre dit betekent dat ook zij vrezen voor verlies van patiënten aan ‘de concurrerende omgeving’ blijft daarmee onduidelijk.

‘Met het snel veranderende zorglandschap is toekomstscenario’s schetsen erg moeilijk geworden’

Een vergelijking dringt zich op met het Ikazia Ziekenhuis, dat na forse investeringen een paar jaar geleden nu financieel aan de rand van de afgrond staat. Een onvergelijkbare situatie? Het is zeker denkbaar dat de VMS dit desgevraagd zou stellen. Maar met het snel veranderende zorg- (en daarmee dus ook ziekenhuis-)landschap is toekomstscenario’s schetsen erg moeilijk geworden. Kan het zijn dat het ziekenhuisbestuur zich daar meer rekenschap van te geeft dan de VMS bereid lijkt om te doen?

Tot zover voor nu. Het is tijd voor vakantie. Mijn volgende blog staat hier op 16 september.