Amerika-ervaringen – Bart van Dooren

Stage, een tussenjaar of werkervaring opdoen: legio redenen om naar Amerika te gaan. Naar aanleiding van onze oproep halen lezers herinneringen op aan hun tijd in Amerika. Deze aflevering: Bart van Dooren (52), oogarts, Amphia Ziekenhuis Breda en Erasmus MC.

Begin jaren negentig deed ik de laatste fase van mijn studie in de USA. Mijn keuze-coschap vond plaats in Pittsburgh, de thuisbasis van prof. Jannetta, bekend van de operatie voor trigeminusneuralgie. ‘Presby’ bleek ook hét orgaantransplantatiecentrum van de States. 

In de spaarzame vrije tijd, het was een 5-to-9 (am to pm) job en op zaterdag werkten we vaak ook, trok ik eropuit. Met mede-Dutchies in mijn eerste auto, een minstens vierdehands Chevrolet Cavalier. Natuurlijk reisde ik ook per Chevvy naar mijn tweede stageplaats in de Mayo Clinics in Minnesota, via een omweg langs o.a. Niagara Falls. Van Minnesota herinner ik me vooral hoe bitterkoud het er was.

‘Vierdehands Chevrolet Cavalier’

De Mayo Clinics waren medisch zeer hoogstaand en (ook toen al) uitmuntend en voorbeeldig georganiseerd in het ondersteunen van dokters, verpleegkundigen en wetenschap. Zodanig dat het hele zorgproces om de patiënt en diens klachten heen gebouwd was. En de dokter vooral dokter en wetenschapper kon zijn. De Amerikaanse spirit van vrijheid

en mogelijkheden staat me, vele jaren en een andere specialisatie later, nog steeds helder voor de geest. Al vind ik de sfeer in het land, als ik nu weer terug ben voor een van de jaarlijkse grote congressen, intussen wel bedenkelijk veranderd. Ik ervaar het land als heel gepolariseerd; ook zijn mensen nu angstiger, stugger, ‘niet-Amerikaans’ in plaats van vrij van geest en kijkend/zoekend naar opportunities. Amerikanen die je nu spreekt, lijken vaak weinig respect meer te hebben voor mensen met meningen die anders zijn dan die van hen. Terwijl er in de jaren 90 altijd een basale interesse in en respect voor iemand anders was, zeker als die van ver weg kwam.

Delen