Amerika-ervaringen – Douglas Roos van Raadshooven

Stage, een tussenjaar of werkervaring opdoen: legio redenen om naar Amerika te gaan. Naar aanleiding van onze oproep halen lezers herinneringen op aan hun tijd in Amerika. Deze aflevering: Douglas Roos van Raadshooven MSc (62), fysiotherapeut en praktijkhouder in Heiloo en Alkmaar.

Ik werkte in de jaren tachtig als fysiotherapeut in de USA. Een oud-studiegenoot organiseerde een informatieavond over werken in de USA. Ik was geïnteresseerd in hoe het zou zijn om daar te werken, was niet direct van plan om ook daadwerkelijk te gaan. Waarop de oud-studiegenoot, die een grote praktijk runde in Houston, Texas, zei: als de stap te groot is, kun je wel voor mij waarnemen.”

Na het behalen van mijn Amerikaanse license op het consulaat (een multiplechoice-examen met 500 vragen!) kon ik aan de slag. Het ging om een waarneming van vier weken en ik deed het ongeveer tien jaar achtereen. Ik behandelde voornamelijk patiënten aan huis, homebound zoals ze dat noemden, en maakte hele ritten door en om Houston om de mensen te bezoeken. Ik reed weleens 150 km op een dag om acht patiënten te bezoeken. En het adres vinden was een hele administratie; je had toen nog geen TomTom of Google Maps, alleen een heel dik stratenboek.

Zowel het rijkste land als een derdewereldland

Wat mij vooral opviel, was het verschil tussen rijk en arm. Zo behandelde ik een 85-jarige dame die in een Dynasty-achtig huis woonde: een enorme oprijlaan, zeven auto’s ongebruikt voor de deur (Bentley, Rolls-Roys, twee Cadillacs cabrio, etc.), een binnen- en buitenzwembad en twee 24/7-nurses.

De andere kant van de medaille was een man die in een mobilehome woonde: een verre van luxe onderkomen op vaak armoedige campgrounds. Deze man was net ontslagen uit het ziekenhuis waar hij was behandeld voor aids, dat toen zijn hoogtijdagen kende en waar nog niet de geneesmiddelen voor waren zoals die er nu zijn. Hij was doodziek, zwaar verzwakt en kon niet lopen zonder looprek. De bedoeling was om hem te mobiliseren en sterker te maken zodat hij weer zonder hulpmiddelen kon lopen en autorijden. Ik sprak met hem af de volgende dag weer langs te komen. Maar hij was niet thuis. De dag erna belde ik hem en hij vertelde dat hij maar weer was gaan werken, want hij had het geld nodig om te overleven…

Dat is dus ook Amerika: zowel het rijkste land als een derdewereldland. Nu met COVID zijn er ook weer geluiden dat mensen die besmet zijn ‘gewoon’ aan het werk gaan, want ze hebben het geld nodig om te overleven…  

Delen