Bakfietspraktijk

Geen stenen praktijk, maar een bakfiets. De Haagse Biking Doctor Joep ter Haar geeft het huisartsenvak een nieuwe dimensie. 

Tekst: Martijn Reinink Beeld: De Beeldredaktie/Phil Nijhuis

Met drie koffers vol medische hulpmiddelen weegt zijn bakfiets rond de honderd kilo. Hoewel Joep ter Haar (33) fervent wielrenner is, heeft hij daarom tóch voor trapondersteuning gekozen. Maar als een week na de officiële start van Biking Doctors de strengste winter in decennia zijn intrede doet, heeft de huisarts daar weinig aan. “Ik heb overwogen een paar ski’s als zijwieltjes te monteren”, lacht Ter Haar. “Maar ik hou het toch maar bij de auto als back-up. Bovendien gaan de meeste consulten telefonisch of via video.” 

Dat is een van de uitgangspunten van de door Zilveren Kruis ondersteunde coöperatie Flexdokters, waar Ter Haar deel van uitmaakt én waar zijn inspiratie voor Biking Doctors vandaan komt. “In mijn opleidingstijd heb ik een dag meegelopen met Westerdokters in Amsterdam, de grondleggers van Flexdokters. Ik werd gegrepen door het concept: geen assistenten, maar rechtstreeks contact met de huisarts. Een digitaal of telefonisch consult als het kan, waardoor je meer tijd hebt voor een fysiek consult als dat nodig is.” 

Na twee jaar waarnemen in een traditionele praktijk gaat hij ervoor. “In eerste instantie dacht ik wel aan een stenen praktijk. Maar een nulpraktijk starten, betekent geen inkomsten in het begin. Met twee jonge kinderen en een hypotheek vond ik het niet zo’n prettig idee om me in de schulden te steken. Daarop ben ik kritisch gaan kijken: wat heb ik écht nodig? Wanneer ik bij patiënten thuis langsga, is een stenen praktijk geen must.” En dus tikt hij een bakfiets op de kop. “Milieuvriendelijk en in de binnenstad van Den Haag efficiënter dan een auto.” Patiënten die liever bij hem langskomen, kunnen terecht in het Babylon Hotel, waar de huisarts een ruimte huurt. “Vanwege COVID-19 stonden natuurlijk veel kamers leeg. Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en ze stonden ervoor open. Ik betaal nu een fractie van wat een flexruimte in de stad kost.”

‘Werkplezier staat voorop; een normale boterham verdienen is genoeg’

Op het moment van spreken, telt zijn praktijk een kleine honderd patiënten. Dat aantal moet groeien, maar naar een normpraktijk streeft Ter Haar niet. “Werkplezier staat voorop; een normale boterham verdienen is genoeg.” Om in deze beginfase toch inkomsten te genereren, werkt hij nu nog drie dagen in de week als superviserend huisarts in de penitentiaire inrichting in Scheveningen. Daar mag en kan hij gewoon de Biking Doctors-telefoon aannemen, al kunnen patiënten ook via een webapp een afspraak maken op een tijdstip dat nog beschikbaar is, waarbij ze het type consult van hun voorkeur aangeven. “Daarnaast werk ik samen met de Maasdokters uit Rotterdam, twee Flexdokters die ook net zijn gestart; we nemen elkaars spoedlijn waar. Voor de diensten draai ik mee op een regionale huisartsenpost.”

Nascholing op de fiets

De Biking Doctor wil zijn werkzaamheden in de gevangenis afbouwen naarmate zijn patiëntenbestand groeit. Als de praktijk eenmaal loopt, zou Ter Haar daarnaast graag ‘nascholingen op de fiets’ organiseren. “Ik ben met twee jonge collega-huisartsen en een ervaren huisarts aan het kijken hoe we dit kunnen opzetten, inclusief accreditatiepunten. Ik zie een fietsweekend voor me, met verrassende casuïstiek onderweg én met gave sprekers: jonge specialisten maar ook oud-profwielrenners. We hebben zelfs al een website: bikingdoctorsacademy.nl Maar nu eerst alle pijlen op de bakfietspraktijk.”