Balans
Het aprilnummer is traditioneel weer omgedoopt tot Arts en Fiets. Kiest u voor de auto, of pakt u ook wat vaker de fiets? De lente is een goede tijd om de balans op te maken.
Als ik nadenk over balans, dan dringt direct de kwestie rond het vermelden van het BIG-nummer zich aan mij op. Vanaf deze maand moet u als zorgprofessional uw BIG-nummer actief bekend maken, zodat patiënten makkelijker kunnen controleren of u bevoegd bent om uw beroep uit te oefenen.
Met het idee zelf is in mijn ogen niets mis. Transparantie is belangrijk en patiënten moeten eenvoudig toegang hebben tot informatie over (de bevoegdheden van) hun zorgverlener. Maar waarom is hier een wetswijziging voor nodig? Waarom nieuwe regels en richtlijnen optuigen die ook weer uitgebreid gecontroleerd moeten gaan worden?
De Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd gaat er – op straffe van een bestuurlijke boete – op toezien dat zorgprofessionals op hun website, op social media, briefpapier, e-mailondertekening en facturen hun BIG-nummer vermelden. En vergeet vooral ook de bordjes in de wachtkamer niet.
Waarom nieuwe regelsen richtlijnen optuigen als het ook zonder kan?
Maar de manier waarop deze wetswijziging is opgelegd, verbaast mij. Met elkaar werken we er hard aan de regeldruk in de gezondheidszorg te verminderen. En dan wordt er nu weer een nieuwe regel doorgevoerd, zonder dat zorgprofessionals hierbij betrokken lijken te zijn.
Het idee om de informatie rondom BIG-registratie toegankelijker te maken is legitiem. Maar waarom niet uitgaan van de bestaande website en deze vereenvoudigen? Door het eenzijdig opleggen van een nieuwe regel slaat de balans tussen ontregelen en nieuwe regels invoeren door naar de verkeerde kant. Inmiddels is er door zorgprofessionals flink geprotesteerd tegen de maatregel. Als het ministerie wijs is, trekt ze de overbodige en niet-proportionele maatregel weer in.
VvAA blijft haar leden ondersteunen om in balans te blijven als het om werkdruk gaat.
