Beloon de huisarts
De mussen kunnen van het dak vallen, de Tweede Kamer kan met reces zijn, maar de ‘zorg geen markt’-lobby rust niet. Op zaterdagochtend tweette Renske Leijten (Tweede Kamer, SP): ‘Huisartsen bonus geven als ze doorverwijzen naar wens van zorgverzekeraar? VVD PvdA D66 vinden het prima’. Met verwijzing naar een motie die ze op 1 juli had ingediend, waarin ze de regering verzoekt te voorkomen dat zorgverzekeraars huisartsen bonussen mogen geven als zij gewenst doorverwijzen.
Ik tweette terug: ‘En als de wens van de zorgverzekeraar gebaseerd is op wat het beste is voor de patiënt?’. De rest van de middag werd het niet meer echt rustig in mijn Twitter tijdlijn. De reactie van Renske Leijten was dat tegenover de doorverwijzing geen financiële beloning hoort te staan maar overredingskracht. Een woord dat op mij overkomt als: ‘Ik ben de dokter dus ik weet wel wat het beste voor u is. Luistert u nu maar gewoon naar mij dan komt het allemaal goed’. In de tijd dat de dokter nog in één rijtje stond met de notaris en de dominee werkte dit misschien nog, maar anno 2015 hoef je hier bij de meeste mensen niet meer mee aan te komen.
Ook veel andere mensen die reageerden, vielen over de financiële beloning voor de huisarts. Toch ligt die in het verlengde van de voorzichtige start die begin dit jaar – met goedkeuring van de Landelijke Huisartsen Vereniging – is gemaakt met een nieuw bekostigingsmodel voor de huisartsenzorg. Prestaties belonen op het gebied van doorverwijzing is hierin een logische vervolgstap.
30 reacties
Het is altijd leuk provoceren met een tweetje of een nietszeggende column zoals deze. Dat de VVAA nog steeds geld hiervoor op tafel legt is te betreuren.
G K Mitrasing
6 juli 2015 / 11:03Van provoceren is geen sprake, niet van mijn kan in elk geval. Beloning van de huisarts voor goed doorverwijzen ligt gewoon in het verlengde van de afspraken die vorig jaar al met de LHV zijn gemaakt om tot een nieuw bekostigingsmodel voor de huisartsenzorg te komen.
Frank van Wijck
6 juli 2015 / 11:54Dat een woord dat op U overkomt als: ‘Ik ben de dokter dus ik weet wel wat het beste voor u is. Luistert u nu maar gewoon naar mij dan komt het allemaal goed’ zegt wrs meer over de simplistische negatieve interpretatie van deze schrijver. Uitzonderingen suggestief verheffen tot een algemeen veel voorkomende houding.. oh nee; zo moeten we deze column van FvW natuurlijk niet interpreteren.
G K Mitrasing
6 juli 2015 / 12:08Prestaties moeten beloond worden als hiermee goede uitkomsten worden verkregen.
Helaas wordt hierbij door verzekeraars vooral naar financiele uitkomsten gekeken. Of dit in het belang van patienten is, is nog maar de vraag.
Helaas zie ik in de dagelijkse praktijk van doorverwijzingen van 1e naar 2e lijn nog heel veel mis gaan: zowel onterecht wel als onterecht niet verwezen.
Dat heeft niets te maken met de dokter die wel weet wat goed voor u is..
RS Djamin, longarts
RS Djamin
6 juli 2015 / 12:11@Glenn Mitrasing: Het was Renske Leijten die “overredingskracht” als de basis kenschetst. Als ik tweedelijns zorg nodig heb, word ik liever doorverwezen op basis van inhoudelijke argumenten over de kwaliteit van de behandelaar dan op basis van de overredingskracht van degene die tegenover mij aan tafel zit.
@RS Djamin: Financiële argumenten zijn vanuit patiëntenperspectief ook relevant. Hoe duurder de zorg, hoe hoger de premie.
Frank van Wijck
6 juli 2015 / 12:26Dus omdat een kamerlid het begrip “overredingskracht” gebruikt neemt u dat als uitgangspunt.. hoe verfrissend. Besluiten worden niet simpelweg genomen op basis van iets dat met de vage notie “overredingskracht” wordt genoemd en veelal ook niet op basis de even vage notie “inhoudelijke argumenten”…
Kletspraat.
G K Mitrasing
6 juli 2015 / 13:02Nogmaals: zij was degene die het als uitgangspunt nam. Ik verbaasde mij daarover.
Frank van Wijck
6 juli 2015 / 13:13En verving de ene vaagheid door introductie van een nieuwe vaagheid..
G K Mitrasing
6 juli 2015 / 13:16Zo vaag hoeft inhoud niet te zijn hoor. Hoe snel kan ik er terecht? Hoeveel ervaring heeft de behandelaar in de behandeling van deze klacht? Is er een multidisciplinair behandelteam als het type klacht dit nodig maakt? Zijn er patiëntervaringen die ik kan lezen? Word ik geïnformeerd over de behandelopties, de risico’s van de behandeling en eventuele alternatieven? Et cetera. Heel concrete vragen allemaal.
Frank van Wijck
6 juli 2015 / 13:26De oplossing is mijns inziens niet gelegen in het aanscherpen en belonen van het verwijsbeleid.
Beter zou het zijn om expertise van de medisch specialist in te zetten, ook voor patienten in de 1e lijn en daarmee verwijzing naar de dure 2e lijn te voorkomen.
De huidige bekostigingsstructuur voorziet hier maar beperkt in.
e verwijzing naar de dure 2e lijn te voorkomen.
De huidige bekostigingsstructuur voorziet hier maar beperkt in.
RS Djamin
6 juli 2015 / 14:01Het een sluit het ander niet uit. Verwijzing naar de tweede lijn voorkomen door de expertise van de medisch specialist ook in de eerste lijn beter te benutten verdient zeker meer aandacht en ruimte. Maar verwijzing zal toch echt soms aan de orde zijn, en daarbij kan aanscherping van het verwijsbeleid wel waarde hebben.
Frank van Wijck
6 juli 2015 / 14:11Het punt waar het om gaat is dat de patiënt ervan uit moet kunnen gaan dat er verwezen wordt om zijn/ haar bestwil, niet om financieel gewin van de huisarts. Alleen daarom al moet je er niet aan beginnen.
Alberts
6 juli 2015 / 16:02Het is toch juist in het belang van de patiënt dat hij wordt doorverwezen naar een zorgaanbieder die het best is in de zorg die hij nodig heeft en waarmee de zorgverzekeraar (dus) contracteert? Ik zie niet in waarom er geen financiële tegemoetkoming voor de huisarts tegenover mag staan als hij daarmee rekening houdt. Hij moet er ook wat voor doen tenslotte.
Frank van Wijck
6 juli 2015 / 16:49FvW: U ziet wel meer dingen niet in… en het vermogen dat in te zien ontgaat U.
G K Mitrasing
6 juli 2015 / 19:38Het was de LHV die akkoord ging met het nieuwe bekostigingsmodel voor de huisartsenzorg, niet ik.
Frank van Wijck
6 juli 2015 / 20:07Voordat ik emigreerde verwees ik een patiënte. Het was conform de wens van de verzekeraar; het betrof immers een erg dure patiënt.
Zij kon er snel terecht.
En er was buitengewoon veel ervaring bij de aanpak van het probleem bij de instantie waar ik naar verwees.
Er was zelfs een multidisciplinaire aanpak; ook was er een ruime keuze voor patiënt wat er daarna moest gebeuren.
En toch kon deze mevrouw het niet waarderen dat ik haar voor deze gecompliceerde klacht naar de Levenseinde kliniek verwees.
Het is ook nooit goed.
E.Kriek
6 juli 2015 / 21:13Een onverwacht bericht uit het (ongetwijfeld zonnige mag ik aannemen) Frankrijk Edward, leuk dat je de blogs blijkbaar toch nog steeds leest. Maar inderdaad, je doet het ook nooit goed he. 😉
Frank van Wijck
6 juli 2015 / 21:42Hallo Frank, niet op de bal maar op de man spelen, ik heb ermee leren leven.
Maar: daar ging deze blog toch niet over?
E.Kriek
6 juli 2015 / 22:33Sorry Edward, nu begrijp je me toch echt verkeerd. Ik vond het gewoon oprecht leuk een reactie van je te lezen.
Frank van Wijck
6 juli 2015 / 23:11De olifant in de kamer ontgaat bij de schrijver van dit stuk. De essentie van de kritiek op een bonus bij verwijzing is van principiële aard. Van Wijck geeft wederom blijk van een blind vertrouwen in de juistheid van de beoordeling van de verzekeraar, terwijl de meeste inmiddels wel toegeven helemaal niet op kwaliteit te kunnen ‘inkopen’. Bijzonder dat hij voor de zoveelste keer wél de verzekeraar vertrouwt – die toch zelf de zorg niet verleent, en de kosten van / voor patiënten in de kern gewoon als schadelast ziet – en het (nog steeds) moeilijk vindt om vertrouwen te stellen in de zorgverlener. Bijzonder.
Edwin Brugman
7 juli 2015 / 07:09FvW: slap om U ineens te verschuilen achter het vermeende standpunt van de LHV.. om meer dan één reden…
G K Mitrasing
7 juli 2015 / 07:28@Glenn Mitrasing: Hoezo “vermeend”. Toen ik Ella Kalsbeek interviewde over de nieuwe bekostigingssystematiek voor de huisartsenzorg, zei ze: ‘We zagen als LHV dat het noodzakelijk was om vernieuwing tot stand te brengen’. Een element hierin is beloning voor service en bereikbaarheid, een tweede is beloning voor doelmatig voorschrijven. Waarom belonen voor doorverwijzing geen logisch vervolg kan zijn, ontgaat mij oprecht.
@Edwin Brugman: Het is mij niet te doen om “blind vertrouwen in het oordeel van de zorgverzekeraar”, maar om het belang van de patiënt/verzekerde. Het is de zorgaanbieder die transparantie moet bieden over de kwaliteit die hij levert, zodat de zorgverzekeraar hierop kan inkopen. Maar hiermee vertel ik je niets nieuws.
Frank van Wijck
7 juli 2015 / 08:27Fijn dat U mijn stelling bevestigd…
G K Mitrasing
7 juli 2015 / 08:41Terug dus naar de inhoud Frank.
Je sorry is uiteraard geaccepteerd.
Ook vanuit Frankrijk volg ik je.
– de betaler ( wie is dat ? ) bepaalt :dat is een boeiende stelling. De stelling is ongetwijfeld van toepassing op vele beroepen, waaronder een enkel HEEL oud beroep. Vraag is of de stelling recht doet aan de autonomie en professionaliteit van zorgverlener.
Of moet de opleiding tot arts gekort worden van 7 jaar naar 7 dagen ( cursus 50 manieren om ” ja” te zeggen tegen de zorgverzekeraar, gevolgd door een stevige Excel- opfrisser) ?
En om terug te komen op het eindeloos, oeverloos, misbruikte argument van ” kwaliteit” :
Los van de oorzaken hiervan, 10 jaar na introductie van dit inspirerend zorgstelsel geven de zorgverzekeraars toe dat zij geen zicht hebben op kwaliteit van zorgverleners .
En dat laatste werpt een relativerend licht op de vasthoudendheid van de marktfanaten.
Ja, best wel een dingetje zou ik zeggen.
E.Kriek
7 juli 2015 / 21:06Patiënt is inderdaad een heel oud “beroep”. Maar serieus: betaald worden voor doorverwijzing doet niets af aan de professionaliteit en autonomie van de huisarts als zorgverlener. De huisarts wordt vaak – en mijns inziens terecht – geroemd om zijn waarde als generalist. Daarin schuilt zijn professionaliteit en daarin hoort hij autonoom te zijn. Op het moment dat hij doorverwijst, geeft hij de patiënt uit handen en houdt hij dus op (voor dat moment) behandelaar te zijn.
Wat de zorgverzekeraars betreft: ik heb de zorgverzekeraars (meervoud dus) niet horen zeggen dat zij geen zicht hebben op de kwaliteit van zorgverleners. Wel heb ik het FD zien optekenen dat welgeteld een enkele zorgverzekeraar zei dat hij teleurgesteld was in hoe zijn pogingen om die kwaliteit inzichtelijk te krijgen werden gewaardeerd. Daar tegenover staat de constatering van zorgverzekeraars (meervoud dus) dat steeds meer zorgaanbieders steeds transparanter beginnen te worden over de kwaliteit van de zorg die zij leveren. We zijn dus onderweg. Ik geef je zonder meer gelijk als je stelt dat dit heel lang heeft geduurd. Maar als je van mening bent dat het de zorgaanbieders zijn die de kwaliteit moeten bepalen (voor de duidelijkheid: dat vind ik ook), aan wie ligt dat dan? Toch niet aan de zorgverzekeraars lijkt mij.
Frank van Wijck
7 juli 2015 / 21:47Tja, tunnelvisie. De waarheid ontkennen. Je bent helaas niet alleen Frank.
Als ik verzekeraar was zou ik je verwijzend huisarts belonen als hij/ zij je zou doorverwijzen voor tunnelvisie naar de, goedkope, opticien.
Als professional echter denk ik niet dat daar de oplossing zit.
Heb je overigens kennis genomen van de ” het roer moet om” discussie?
E.Kriek
8 juli 2015 / 06:29Natuurlijk mag je mij tunnelvisie verwijten Edward. Maar zou daarvan aan jouw kant geen sprake kunnen zijn? Mijn opvatting is dat de professional er is voor de patiënt/verzekerde, niet andersom. Als patiënt gaat het er mij niet om wat de professional als de beste oplossing ziet, maar wat in termen van kwaliteit en prijs voor mij de beste oplossing is.
De “roer moet om”-discussie ken ik inderdaad. Daarover blogde ik op 19 maart (http://nieuw.artsenauto.hamakaserver.nl/aanpassen-aan-de-patient/).
Frank van Wijck
8 juli 2015 / 08:22Kwaken over inhoudsloze termen als “kwaliteit en prijs” levert vnl onzinnige blogjes op….
G K Mitrasing
8 juli 2015 / 11:30Vind je kwaliteit echt een inhoudloze term? Ik vraag me af wat DICA van die uitspraak zou vinden.
Frank van Wijck
8 juli 2015 / 22:31Ja… een term als “kwaliteit” is an sich betekenisloos en moet van een inhoud worden voorzien. Die inhoud is nimmer constant, duurzaam of abosluut of wat dan ook…
G K Mitrasing
8 juli 2015 / 23:26