Beroep onder de loep

Als specialist ouderengeneeskunde ben je niet alleen met de patiënt bezig, maar ook met het systeem om hem of haar heen.

Tekst: Andrea Linschoten

Specialist ouderengeneeskunde Hermien Goderie werkt in een verpleeghuis en steeds vaker in de wijk in Capelle aan den IJssel. Ze kan bijna niet stoppen met vertellen over haar vak, zo geweldig vindt ze het. “Het leuke is dat je als zorgverlener op diverse vlakken wordt aangesproken. Je moet veel verschillende vaardigheden inzetten; je werkt met je brein en met compassie. Bij het medische gedeelte heb je te maken met kwetsbare ouderen, met vaak meerdere aandoeningen. Richtlijnen zijn niet altijd toepasbaar en spreken elkaar soms zelfs tegen. Dan moet je zelf die puzzel maken; het is geen kookboekgeneeskunde. Je bent niet alleen met de aandoening zelf bezig, maar ook met de impact die een ziekte, en de daarbij behorende beperkingen, op iemand kan hebben. Je moet altijd afwegen wat nog belangrijk is voor deze persoon en welke behandeling nog wat toevoegt.

Net als bij kindergeneeskunde ben je niet alleen met de patiënt bezig, maar ook met het systeem om hem of haar heen. In dit geval dan niet de ouders, maar de kinderen. Daarbij staan je voelsprieten uit, wat willen en verwachten de kinderen van het medische beleid?

‘Je moet zelf die puzzel maken’

Tot slot werk je als specialist ouderengeneeskunde multidisciplinair, je kunt dit werk alleen met een team doen. Samen met bijvoorbeeld de fysiotherapeut en ergotherapeut bekijk je wat een patiënt nog zelf kan en hoe je daarbij kunt ondersteunen.

Dit vak is relatief jong en in ontwikkeling. Het bestaat alleen in Nederland en vanuit andere landen komt men kijken hoe we het hier doen. We hebben echt een voorbeeldfunctie.”

Twitter: @hermgod