Bijscholen in ondernemen

Niet alleen op veterinair vlak, maar ook als ondernemer schoolt dierenarts en praktijkeigenaar Sandra Rossen zich bij.

Van kleins af aan wil ze dierenarts worden, maar op het vwo heeft Sandra Rossen (39) moeite met natuur- en scheikunde. ‘Ach’, zeggen ze daar, ‘als vrouw heb je die vakken niet nodig. Als je later kinderen krijgt, ga je toch minder werken.’ Dat werkt alleen maar motiverend. Ze gaat naar de Hogere Agrarische School (HAS) én tijdens die opleiding haalt ze natuur- en scheikundecertificaten. Nu kan ze zich inschrijven voor diergeneeskunde, maar Rossen wordt uitgeloot. “Toen heb ik onderwijsmateriaal ontwikkeld voor agrarische scholen en als intercedent voor een uitzendbureau gewerkt.” Het jaar daarop wordt ze wel ingeloot, maar omdat ze al een studie heeft afgerond en een tussenjaar heeft gehad, krijgt ze geen studiefinanciering meer. “Ik heb de studie betaald door ernaast 40 uur per week in de horeca te werken.”

‘Als dierenarts moet je je continu bijscholen, ik vind dat je dat als ondernemer ook moet doen’

De weg die Rossen aflegt, kent dus de nodige hobbels, maar daardoor is ze wel gekomen waar ze nu is. “Kort na mijn afstuderen ben ik met een plan naar de bank gestapt om in de groeiende stad Almere een dierenkliniek te beginnen. Mijn studiegenoten waren verbaasd: ‘Dat je dat durft.’ Tijdens de opleiding diergeneeskunde was er nauwelijks aandacht voor ondernemerschap, maar op de HAS had ik van alles geleerd over ondernemersplannen, marketingstrategieën, personeelsbeheer.”

De bank gelooft in haar plan. De dierenarts huurt een pand en begint in haar eentje, met een parttime-assistent. Negen jaar later heeft ze een eigen pand – zelf laten bouwen – met daarboven vier appartementen die ze verhuurt. Op de loonlijst: twee fulltime dierenartsen, zes assistenten en een trimster, want in 2019 begint Rossen een trimsalon en kattenhotel. “Van klanten kreeg ik vragen: ken je iemand die op mijn kat kan passen of mijn hond kan trimmen? Het levert niet veel omzet op, maar we winnen er wel sympathie mee. Klanten vinden het fijn en ze komen vaker over de vloer.” 

Of ze dit soort investeringen wel of niet moet doen, bespreekt de dierenarts in een intervisiegroep met Flevolandse zakenvrouwen. “Je bent emotioneel betrokken bij je bedrijf, dat geldt zeker voor vrouwelijke ondernemers. Dan is het prettig dat anderen objectief meedenken, in een vertrouwelijke setting: ‘Wat zijn je plannen? Heb je daar wel aan gedacht?’ Zo kun je betere afwegingen maken en voorkom je tunnelvisie.”

Zakenvrouw van het jaar

Naast deze intervisiegroep is Rossen lid van een Almeerse ondernemersvereniging waarvoor ze lezingen en evenementen organiseert. Ze volgt cursussen voor ondernemers en leest boeken over allerlei facetten van het ondernemerschap. “Als dierenarts moet je je continu bijscholen, ik vind dat je dat als ondernemer ook moet doen.” Dat dat loont, blijkt wel uit het groeiende klantenbestand en andere vormen van waardering. In 2018 wint Rossen de publieksprijs voor Flevolands zakenvrouw van het jaar. In 2021 wordt de kliniek verkozen tot Almeerse onderneming van het jaar. “Die erkenning is leuk, het team is supertrots en het geeft energie om door te gaan, om te blijven verbeteren.” Als zelfstandige praktijk, níet als onderdeel van een keten, zoals inmiddels de helft van de dierenklinieken in Almere. “Ik houd liever zelf de touwtjes in handen.” Dat doet ze immers al vanaf de middelbare school.