Binnenstebuiten – Bewegen en bombarie

Henriëtte Helmus (pseudoniem) is medisch specialist en deelt maandelijks een overpeinzing met de lezers.

Mijn moeder zaliger vond de zondagochtend een heerlijk moment, vanwege de rust. Ik vind hetzelfde. Na een drukke nachtdienst vol met alarmen en hectiek zijn de vogels in het bos als engeltjes op mijn trommelvlies. Toch is de oorverdovende stilte van weleer in het bos tegenwoordig ver te zoeken. Iedereen leeft zich op geheel eigen wijze uit. Men realiseert zich kennelijk dat zitten het nieuwe roken is.

Bewegen en bombarie

Lopers, in hippe joggingpakken met dito schoenen, halen mij in. Ze zijn al zo strak, dat ze van mij het sporten mogen staken. De amil (adult man in lycra) rijdt me op zijn racefiets bijna van de sokken, met een spoor van modder mediaan dorsaal, van billen tot schouderbladen. De lente ontluikt, zijn pakje zit nog iets te strak ten gevolge van het wintervet. Zijn remmen piepen en hij roept ‘pas d’r op’ met luide stem. Tikkende stokken van Nordic Walkers maken de bossymphonie compleet. Zomaar een zondag, anno 2017: bewegen en bombarie.

 

Delen