Boos

In de zorg wordt veel geklaagd over wat er allemaal niet goed loopt. Gelukkig gaat er ook veel goed. We klagen vaak op de verkeerde plek en vergeten elkaar te complimenteren wanneer zaken wel goed gaan. Er wordt vaak gesteld dat de zorg vooral wordt gezien als kostenpost en de berichtgeving voorbijgaat aan wat er goed verloopt.Ik las laatst dat de patiënt veelal best tevreden is over zijn behandeling maar kritiek heeft op de zorg in het algemeen.

Waarover lezen we het meeste: over de successen of over mislukkingen? Momenteel lees ik veel berichten over het falen van ons zorgstelsel. Wie is de zender van die berichten? Hieronder een paar voorbeelden van de afgelopen tijd.

  • Huisartsen zijn boos op verzekeraars die gelden laten liggen voor de zwakkeren. Rouvoet zegt dat hij er geen invloed op heeft binnen Zorgverzekeraars Nederland. De organisatie Ineen geeft daarop aan dat de hoofdlijnakkoorden dan ook niets uithalen.
  • Levi en anderen stellen dat de reserves van zorgverzekeraars te hoog zijn. En minister Bruins sprong daarop in de pen om het tegendeel te verkondigen.
  • Bij het tv-programma Radar over de schimmigheid van de ziekenhuiskosten opperde de voorzitter van ONVZ trots dat ze een idee hebben voor een rechtvaardiger verdeling van het eigen risico, namelijk een vast bedrag per traject. VGZ en Zilveren Kruis reageerden meteen via de media dat dit idee al veel eerder gelanceerd werd.

Met verbazing volgde ik die uitzending waarbij het ontwikkeltraject als reden werd genoemd voor het verschil in bedragen bij ziekenhuizen. Er werd vreemd opgekeken van het feit dat het tarief voor eenzelfde behandeling in verschillende ziekenhuizen sterk varieert, zelfs binnen hetzelfde ziekenhuis. Zo werkt dus de zorginkoop. Binnen het huidige stelsel kan zelfs een behandeling op dezelfde plek en door dezelfde persoon in prijs verschillen. Dat komt door het verschil in betaling van zorgverzekeraars. Op de vraag hoeveel een behandeling in onze praktijk kost, zeg ik: ‘Zeg me waar u verzekerd bent en dan weet ik in welk rijtje ik moet kijken’.

Bij de boosheid die er nu heerst, is niemand gebaat

Dat de tarieven laag zijn, zorgt voor boosheid bij zorgaanbieders. Dat er ‘freerider-gedrag’ is door degenen die het minst betalen zou voor een stevige discussie tussen verzekeraars moeten zorgen. Het is een hellend vlak waar op een gegeven moment de beuk in gaat.

De Raad voor Volksgezondheid en Samenleving ( RVS ) heeft kritiek op de zorginkoop. De verloskundigen waren boos op de verzekeraars en die zijn weer boos  op de NZa. En de klant begrijpt de polissen niet en heeft geen overzicht van wat een behandeling kost. Brancheverenigingen en zorgaanbieders zijn boos over de wijze waarop er met artikel 13 wordt omgegaan, en zo komt er elke dag wel een discussie bij.

Misschien dat minister Bruins toch ook hierbij in de pen moet klimmen en de evaluatie van de zorginkoop prioriteit geeft. Wat levert deze manier van zorginkoop met vele verschillen ons op en wat kost het ons? Want bij de boosheid die er nu heerst is niemand gebaat en we zien door de boosheid het goede niet meer. Hopelijk wordt de patiënt daar niet de dupe van.

Delen