Buitenlandselectie: Amerika op z’n best

Eens per maand plaats ik hier een selectie van links naar opmerkelijke nieuwe artikelen, afkomstig uit Engelstalige kwaliteitsmedia, over onderwerpen die te maken hebben met ziekte, gezondheid en gezondheidszorg. Dit zijn vooral ‘verhalende’ teksten, meestal van wat langere adem, en meer geschikt voor in de lees- of leunstoel dan voor achter het bureau.

Vandaag treedt Donald Trump aan als nieuwe president van de Verenigde Staten. Velen in het land zelf, maar ook bij ons in Europa, zijn bezorgd over wat vanaf nu staat te gebeuren. Gelukkig is er één lichtpunt, speciaal belangrijk vanwege Trumps minachting voor alles wat te maken heeft met het concept van ‘waarheid’. En dat zijn Amerika’s kwaliteitsmedia, nog steeds alive and kicking, met hun lange traditie van onafhankelijkheid, gepassioneerde onderzoekjournalistiek, en hart voor de publieke zaak.

Daarom in deze Buitenlandselectie, van 20 januari 2017, alle focus op de Verenigde Staten. Want ook als het gaat om zorgjournalistiek, weet Amerika als geen ander land te inspireren. Met een nooit stagnerende stroom artikelen van het hoogste inhoudelijk niveau, waarvan hier zeven recente voorbeelden.

How Obama quietly reshaped America’s war on drugs
Een van de nieuwe online-media van de afgelopen jaren is Vox, met dagelijks goedgeschreven (en gratis leesbare) analyses van onderwerpen van beleid en politiek. Met nadruk op feiten en cijfers, en met pas een secundaire rol voor opinies. Een goed voorbeeld is deze uitleg van de bescheiden maar toch betekenisvolle accentverschuiving in Amerika’s drugsbeleid in speciaal de tweede ambtstermijn van Barack Obama. Een nieuwe aanpak met als essentie: minder repressie en criminalisering; meer preventie en behandeling; en meer aandacht voor drugs als een vraagstuk van public health.

The heroism of incremental care
Amerika kent een mooie traditie van dokters die schrijven over hun eigen vak, op een openhartige en soms ook kritische manier. De meest bekende is natuurlijk Atul Gawande, naast chirurg en hoogleraar in Boston auteur van succesvolle boeken die ook in het Nederlands zijn vertaald, met als meeste recente zijn Sterfelijk zijn uit 2015. Ook schrijft Gawande regelmatig voor het weekblad The New Yorker, met in het jongste nummer dit pleidooi voor veel meer prioriteit voor eerstelijnszorg. Hij doet dit, zoals meestal, mede op grond van persoonlijke waarneming en ervaring, wat zijn geschreven oeuvre een extra dimensie meegeeft.

How do ER surgeons avoid dumb, deadly mistakes?
Ook dit is een in Amerika stevige traditie: die van de ‘non-fictie bestseller’ die academisch inhoudelijk niveau combineert met journalistieke lezersvriendelijkheid. De meest succesvolle naam hier is Michael Lewis, eerder bekend van onder meer zijn Moneyball uit 2003 (jazeker, verfilmd met Brad Pitt), met als onderwerp het onwaarschijnlijke succes van de manager van een bescheiden baseballteam uit Oakland bij San Francisco. Lewis’ nieuwste boek, The Undoing Project, bouwt hierop voort, aan de hand van de inzichten die twee Israëlische psychologen veertig jaar geleden ontwikkelden over hoe goede (en slechte) beslissingen tot stand komen. Online businessmagazine Quartz publiceerde dit excerpt uit The Undoing Project, dat gaat over hoe een internist in een ziekenhuis in Toronto helpt voorkomen dat traumachirurgen in de val trappen van ‘clinical misjudgement’.

The case for eliminating sugar. All of it.
Ook Gary Taubes is een journalist met een ‘inhoudelijke’ reputatie waar menig universitair medewerker alleen maar van kan dromen. Taubes is al langere tijd bekend door zijn overtuiging dat de uniek-schadelijke rol van suiker, als oorzaak van onder meer diabetes en obesitas, systematisch is onderschat, zowel door wetenschappers als beleidsmakers. Zijn aanpak en methode worden breed serieus genomen, ook al worden niet al zijn conclusies door iedereen (helemaal) gedeeld. Dit artikel bij (opnieuw) Vox is een kritisch interview met Taubes, naar aanleiding van zijn nieuwe boek The Case Against Sugar. Een excerpt uit dit boek, met als titel Is sugar the world’s most popular drug?, is gepubliceerd door The Guardian. En een – opnieuw kritisch – overzicht van Taubes’ opvattingen is te vinden in dit artikel, The Sugar Wars, uit The Atlantic.

Prestige protects even the worst abusers
‘Doctors & Sex Abuse’ is een project van het dagblad The Atlanta Journal-Constitution. Onderaan dit artikel staan links naar nog vier andere onderdelen van wat is uitgegroeid tot een imposant journalistiek dossier. Aanleiding was de ontdekking dat van alle artsen die in de staat Georgia schuldig zijn bevonden aan seksueel misbruik van patiënten, tweederde nog steeds het medisch beroep mag praktiseren. Hierop volgde een landelijk onderzoek, naar 100.000 van dit soort gevallen, met als resultaat ‘disturbing news’. Want Georgia blijkt allesbehalve uniek. ‘Sexual abuse of patients by doctors occurs far more than any of us would have expected.’ En: ‘It is shrouded by a system that too often protects doctors from accountability, leaving patients vulnarable.’

Tent Revival
Shockerend, maar ook een onverbiddelijke must-read, is dit artikel uit het Winter 2017 nummer van de Virginia Quarterly Review, een kwartaaluitgave van de University of Virginia. Onderwerp is ‘the largest pop-up clinic’ in het hele land, die intussen al zeventien jaar lang terugkeert in steeds hetzelfde weekend eind juli, in Wise County in Virginia. Dit gebied maakt deel uit van de Appalachian Mountains, en staat bekend om het geografische en economische isolement van de plaatselijke bevolking.

Wat dit artikel vooral duidelijk maakt, is dat ook ná de komst van Obamacare nog steeds veel mensen in de Verenigde Staten buiten elke vorm van fatsoenlijke gezondheidszorg vallen. En dus zijn aangewezen op liefdadigheid; en op het werk van vrijwilligers, zoals de medische professionals van Remote Area Medical, de organisatie achter initiatieven zoals in Wise County. Drie dagen lang komen duizenden mensen hiernaartoe, voor velen van hen de enige keer per jaar dat ze een dokter kunnen zien. En vooral ook: de enige keer per jaar dat ze een tandarts zien. Het is schrijnend om te lezen hoe blij iemand kan zijn, ook op nog relatief jonge leeftijd, simpelweg omdat er eindelijk een stel tanden en kiezen kan worden getrokken zodat in elk geval de pijn voorbij is en een prothese kan worden aangemeten. Anno nu, in het land van onbegrensde mogelijkheden.

‘And yet, you try’
‘A father’s quest to save his son’ luidt de onderkop boven dit artikel, dat exemplarisch is voor twee Amerikaanse media-tradities. Het komt, net als het vorige artikel, uit de kwartaaluitgave van een gerenommeerde universiteit (in dit geval Stanford in Californië) en voldoet aan de hoogste normen van kwaliteitsjournalistiek. Ofwel: van indrukwekkend inhoudelijk niveau, én tegelijk prettig leesbaar en toegankelijk. En tweede traditie: het heeft als leitmotiv de onbegrensde persoonlijke inspanning en inzet die mensen kunnen opbrengen om het leven van een naaste, zoals speciaal een kind, te helpen redden.

Regelmatig publiceren Amerikaanse media verhalen over bijvoorbeeld een vader die zelf op zoek gaat naar een therapie, en soms zelfs met succes, waar de gangbare medische wereld niets meer kon of wilde doen. Maar in dít geval is de vader om wie het gaat zelf een medisch specialist en wetenschapper, actief op the cutting edge van juist het onderzoek naar de aandoening waar zijn 14-jariger zoon door blijkt getroffen. Dit artikel komt uit het jongste herfstnummer van Stanford Medicine magazine, gewijd aan het thema ‘Diagnostics’. Met links naar ook alle overige artikelen, en naar eerder verschenen nummers – een goudmijn van informatie voor wie in deze onderwerpen is geïnteresseerd.

Delen