Change your CEO

Vorige week, 23 en 24 april, was de eerste ‘Lean Healthcare Transformation Conference’ in Brussel. En voor al diegenen die er niet bij waren: jullie hebben echt iets gemist! Het congres diende als eerste bijeenkomst van een nog te vormen jaarlijks terugkerend ritueel. De opzet was gelijk aan die van de jaarlijkse Lean Healthcare Summits in de Verenigde Staten: aansprekende keynote-sprekers,  meerdere parallelle workshops, een CEO-panel en veel gelegenheid tot uitwisselen van kennis. Vanuit Nederland verzorgden het AMC en het Elisabeth-TweeSteden ziekenhuis een tweetal workshops. Verder waren er deelnemende instellingen uit onder meer Turkije, Zweden, Ierland, Tanzania, Canada, Duitsland, VS, België, Frankrijk en Duitsland.

De organisatie was in handen van ThedaCare Centre for Healthcare Value uit de VS, samen met het UZA Antwerpen, het UCL Saint-Luc in Brussel en het CHU Dinant-Godinne. Waar de Belgische instellingen pas enkele jaren bezig zijn met het lean-verbeteren van hun processen, is ThedaCare in de VS al meer dan 10 jaar bezig en één van de voorlopers en wordt samen met o.a. Virginia Mason gerekend tot dé voorbeelden van lean georganiseerde ziekenhuizen in de wereld. Toch ziet professor Patrick de Coster, CEO van UCL Saint-Luc, zo veel kansen om de zorg beter en duurzamer in te richten, dat hij samen met zijn collega-bestuurders en John Toussaint van ThedaCare dit mooie initiatief heeft genomen. Echter jammer dat er geen Nederlandse bestuurders bij waren uitgenodigd.

Tijdens de inleidende sessie door de Belgische bestuurders, maar ook later tijdens de CEO rondetafeldiscussie, werd af en toe pijnlijk duidelijk dat niet alle bestuurders hetzelfde verstonden onder lean procesverbeteren. Als reactie op die ‘versprekingen’ was één van de belangrijke boodschappen van John Toussaint dan ook dat lean niet over ‘cost cutting’ gaat, noch over het af laten vloeien van medewerkers.

Samen met Kim Barnas, zijn senior vice president, hield Toussaint een helder pleidooi voor standaard werken en SOP’s, meer betrokkenheid van de patiënt bij onze veranderprocessen, een ‘no meeting zone’ in de agenda – waarop niets gepland mag worden zodat de leidinggevende op dat moment voor de werkvloer beschikbaar is, en een leiderschapsstijl die coachend en ondersteunend is. Hij gaf aan dat het beter is één probleem helemaal te doorgronden, dan heel veel problemen maar oppervlakkig te begrijpen (“One mile wide and one inch deep vs one inch wide and one mile deep”), iets waartoe wij snel geneigd zijn om maar lekker veel suboptimaal op te lossen.

Lean gaat over waarde toevoegen voor onze patiënt, over het laten groeien van mensen, over continu nadenken hoe het beter kan, over het realiseren van een cultuur van continu verbeteren. Veiligheid en een open aanspreekcultuur zijn absolute voorwaarden om een continu verbeterende organisatie te worden. De belangrijkste boodschap was eigenlijk een open deur: voor een succesvolle transitie naar een lean zorgorganisatie is herkenbare betrokkenheid en toewijding van de RvB een vereiste. Of, zoals John Toussaint dat treffend zei: “Change your CEO or change your CEO”.

Behalve de bestuurders kwamen ook andere inspirerende sprekers aan het woord. Op mij maakte Susan Moffatt-Bruce grote indruk. Deze thorax-chirurg is in haar ziekenhuis van Ohio State University verantwoordelijk voor kwaliteit en veiligheid. Door middel van het toepassen van lean heeft zij daar zeer aansprekende resultaten mee geboekt. In mijn volgend blog kom ik daarop terug en inmiddels hebben wij de toezegging dat zij volgend jaar naar het jaarlijkse lean symposium in Tilburg komt.

 

Bij deze blog vindt u de presentatie die Marloes Hendriks en ikzelf in Brussel hebben gegeven, over de bottom up (of Tarte Tatin) benadering van lean in het St. Elisabeth ziekenhuis. Klik hier om de presentatie te downloaden.

ppt-henk-veraart

Delen