Citroën C3 Aircross

In de geleidelijke overgang van compacte MPV’s naar SUV’s blijft Citroën niet achter. Deze C3 Aircross neemt de plaats in van de eerdere C3 Picasso.

Tekst: Bart van den Acker | Beeld: Citroën

 

De Aircross is duidelijk verwant aan de C3 die ruim een jaar geleden op de markt verscheen. Pas als ze naast elkaar staan, valt op dat de Aircross 15 centimeter langer én hoger is. Daarmee is het een stoere verschijning, ook dankzij de aluminiumkleurige inzetten in de bumpers, maar – zoals het een echte Citroën betaamt – wel met een charmant en speels accent. Dat geldt vooral als de optie ‘exterieurdetails in rood’ is aangevinkt. Dat valt wel op. Grappig zijn de horizontale lijntjes op de achterste dakstijl. Pas ín de auto zie je dat je daar tussendoor kunt kijken, wat het zicht iets verbetert. De dode hoeken zijn niettemin aanzienlijk.

Prijs vanaf € 19.990 Bijtelling 22 procent

Van binnen is de Aircross zo ruim als je redelijkerwijs mag verwachten. Met de achterbank zo ver mogelijk naar achteren passen er vier volwassenen van normaal postuur in. In twee ongelijke delen is de achterbank niet alleen om te klappen maar ook te verschuiven, wat extra bagageruimte oplevert die wel ten koste gaat van beenruimte. De bagageruimte zelf meet minimaal 410 liter en behoort daarmee tot de allergrootste in dit segment. Dat is wel het totaal van de twee delen, die worden gescheiden door een verplaatsbare vloer. Het dashboard oogt wat druk, maar dat komt ook door de knalrode accenten die in de testauto aanwezig zijn. Kwestie van smaak.

De multimediatablet in het midden is bekend, exact dezelfde zit in de gewone C3. De bluetooth telefoonverbinding werkt niet handig, ik wil steeds de telefoon ter hand nemen, maar dat is nou net niet de bedoeling.

Een echte Citroën, charmant en speels

De voorstoelen zijn identiek aan die in de C4 Cactus en kunnen me wel bekoren. Vooral met de middenarmsteun uitgeklapt zit ik als een vorst. Ook in de afstemming van het onderstel is ‘comfort’ het uitgangspunt geweest en dat kan ik wel waarderen. Toch ben ik niet helemaal tevreden. De veerbewegingen op grote oneffenheden zijn aangenaam, maar juist op kruissnelheid lijkt het onderstel niet te reageren op kleine oneffenheden. De bediening leidt verder nergens tot vraagtekens, de besturing voelt wat doods aan.

De testauto was voorzien van een zestraps automatische transmissie en dat levert natuurlijk ook een bijdrage aan het rijcomfort. Deze transmissie is alleen te combineren met de middelste versie (81 kW/110 pk) van de drie varianten op de bekende 1,2 liter driecilinder benzinemotor. Deze versie is krachtig genoeg, maar echt verfijnd is de motor niet. Bij iets gas loslaten of geven kantelt de motor voelbaar in de ophangrubbers, en trillingvrij vind ik ’m ook niet. Ik reed gemiddeld 1 op 14, dat is heel redelijk.

Conclusie: de C3 Aircross, verwant aan de Opel Crossland X en de Peugeot 2008, is een leuke nieuwkomer in deze klasse. Hij is best ruim en comfortabel, maar moet het vooral hebben van zijn eigenwijze uitstraling.

 

Delen