Co op de catwalk

De ene maand loopt ze in witte jas door het AMC. De volgende ligt ze voor een shoot op het strand op Ibiza of poseert ze in een Frans kasteel. Anouk Hagemeijer combineert haar co-schappen met een carrière als internationaal topmodel.

Tekst: Martijn Reinink | Beeld: De Beeldredaktie/Peter Strelitski

 

Model en dokter. Een groter contrast bestaat niet. Zou je zeggen. Toch ziet topmodel én co-assistent Anouk Hagemeijer (27) wel degelijk gelijkenissen. “In beide vakken is het hard werken en zijn discipline en social skills belangrijk.” Tijdens het co-schap chirurgie ziet ze overeenkomsten met een fotoshoot. “Lang staan onder een hete lamp. Niet bewegen. En goed functioneren met weinig slaap en eten.”

Anouk heeft met de Universiteit vanAmsterdam een regeling getroffen. Ze geeft aan in welke perioden ze co- schappen kan lopen en wanneer niet. Komende maanden staan neurologie en psychiatrie op de rol. Daarna verruilt ze het ziekenhuis weer voor een strand, gletsjer, woestijn, kasteel of verlaten industrieterrein. “Na al die jaren verwonder ik me nog steeds over de unieke plekken waar de fotoshoots plaatsvinden.”

Het modellenbestaan is nooit een droom geweest. In 4 vwo besluit ze dat ze later dokter wil worden. Maar dan stuurt een vriendin in haar examenjaar stiekem een foto van Anouk in voor een grote modellenwedstrijd. Ze wordt uitgenodigd en schopt het tot de finale.

Na die finale wordt de scholiere door een modellenbureau benaderd. “Ik was sowieso van plan om een jaar te reizen voordat ik geneeskunde zou gaan studeren. Nu kwam dit op mijn pad. Een mooi avontuur.” Ga maar doen, zeiden haar ouders. “Zij hadden er altijd vertrouwen in dat het met mij wel goed zou komen.”

En zo stapt een 17-jarig meisje uit Nootdorp de wereld van de fashion binnen. Een wereld van glitter en glamour, van alcohol, drugs en feestjes. Dat is althans het beeld dat veel buitenstaanders hebben. En dat geldt ook voor haar medestudenten, merkt Anouk. Het is de reden dat ze haar begeleiders niet vertelt over haar modellenwerk. “Ik wil blanco aan mijn co-schappen beginnen. Tijd om uit te leggen dat die vooroordelen niet kloppen, is er niet.”

Klik op de foto voor meer afbeeldingen

Die tijd is er nu wel. Ze vertelt: “Je moet fit zijn als model. Gezond eten en veel sporten. Het is zwaar. Fysiek maar ook mentaal. Zeker als beginnend model. Het is een keiharde wereld. Alles moet goed zijn; je maten, je huid, je haar. Anders lig je eruit. Je wordt extreem op je uiterlijk beoordeeld. Dat maakt je onzeker. Een koortslip, ontstoken oog of puistje zijn een belemmering voor je werk. Dat levert stress op. Daar is weinig glitter en glamour aan.”

Bovendien is het een eenzaam bestaan. Nog steeds. Ook nu ze al tien jaar in het vak zit. “De onzekerheid heb ik wel overwonnen, maar die eenzaamheid blijft. Je reist in je eentje van plek naar plek.” Eenmaal op locatie wordt ze vaak omringd door mensen die alleen Italiaans of Frans spreken. “Daarom heb ik Frans geleerd en ik brabbel en versta inmiddels Italiaans.”

Geen bier en pizza’s

De eenzaamheid is een reden voor het model om zich twee jaar na haar eindexamen alsnog aan te melden voor geneeskunde. “Ik wilde een sociaal leven opbouwen en mijn hersens meer gebruiken.” Ze stort zich op haar studie en studentenleven en doet af en toe nog een fotoshoot. “Ik moest wel in shape blijven, dus geen bier en pizza’s. Je bent 24/7 model, je moet continu bezig zijn met je voeding en je lifestyle. Dat is best lastig als student.”

Nadat ze zonder vertraging haar bachelor haalt, krijgt ze een aanbod van een modellenbureau dat grote plannen met haar heeft. “Dat was wel een dilemma: begin ik nu aan mijn co-schappen of ga ik er nog een keer vol voor?” Ze kiest voor het laatste. “Het begon weer te kriebelen. En ik had het gevoel dat ik er nog meer uit kon halen.”

Het blijkt de juiste keuze. Als ze tijdens een Fashion Week een ‘exclusive show’ doet voor Calvin Klein, breekt ze definitief door. “Dat moment zal ik nooit vergeten. Zo’n exclusive show houdt in dat je een seizoen lang hét gezicht bent van een merk. Dan kent de hele modewereld je. Na dat seizoen ben ik heel veel geboekt.” Ze reist de hele wereld over, werkt voor de grootste merken en geniet er met volle teugen van.

In 2015 begint Anouk aan haar master. Een beetje noodgedwongen, geeft ze toe. “De geldigheidsduur van de bachelor is drie jaar. Anders moet je ’m opnieuw doen.” Door de regeling met de UvA kan ze haar co-schappen dus combineren met haar modellenwerk. Probleem is alleen dat ze na een paar maanden co-schappen niet direct klaar is voor een fotoshoot. “Ik moet vier tot vijf keer per week sporten om in shape te zijn. Tijdens een co-schap lukt dat niet. Als ik me na vier maanden in het ziekenhuis op het modellenwerk richt, moet ik eerst keihard trainen om in vorm te komen. En ik moet mijn gezicht weer laten zien. Laten weten dat ik weer beschikbaar ben. Zit je net in de flow, staan er co-schappen voor de deur. Ideaal is het niet, maar ik ben blij dat ik beide kan doen. Want ik wil na mijn modellencarrière zeker in de zorg aan de slag.”

Iets met voeding

Of en waarin ze zich gaat specialiseren weet Anouk nog niet, maar vaststaat dat het ‘iets met voeding zal zijn’. “Met voeding kunnen we echt gezondheidswinst boeken. Bij hart- en vaatziekten en diabetes bijvoorbeeld. Maar in ons curriculum krijgen we op dit moment bijna geen les over voeding. Ik hoop dat dat verandert. Dat er meer aandacht komt voor voeding in de geneeskunde. Daar ga ik me vol voor inzetten.”