Commotie rond Kamerbrief ongecontracteerde zorg
Minister de Jonge en staatssecretaris Blokhuis stuurden recent een brief aan de Tweede Kamer naar aanleiding van de toename van het aantal ongecontracteerden bij GGZ en wijkzorg. Er zou blijken dat door zorgverleners zonder een contract meer zorgkosten werden gemaakt dan met een contract, en dat het risico op ondoelmatige zorg groter wordt doordat er geen afspraken gemaakt zijn met zorgverzekeraars. Er moet ingegrepen worden volgens de minister.
Het niet tekenen van een contract wil niet zeggen dat men zich niet moet conformeren aan kwaliteitsregels. Zorginstellingen of zorgverleners met of zonder contract die zich daar niet aan houden en ondoelmatige zorg verlenen, dienen gecontroleerd te worden. Die mogelijkheden zijn er nu al. Om dan nu met een wetswijziging te komen lijkt overtrokken en met grote gevolgen.
Het niet tekenen van een contract wil niet zeggen dat men zich niet moet confirmeren aan kwaliteitsregels
Er worden verschillende redenen genoemd om niet te tekenen. Die redenen moeten meer zichtbaar worden voor de klant. Misschien komt er dan op de website van verzekeraars te staan bij bepaalde zorgaanbieders: onvoldoende zicht op kwaliteit ofwel oneens met tarief of met de eisen. Dat is dan in ieder geval duidelijk. Nu lijkt het soms dat ieder die niet op de lijst staat geen kwaliteit zou leveren.
De minister komt met oplossingen voor het vergroten van de contracteergraad. Eerst wordt er aangehaald dat onderhandelen bij het contracteerproces beter moet verlopen. En dat onevenredige eisen en administratie niet mogen. De NZa zou dit alles moeten monitoren, maar bij dit woord ‘monitoren’ in de zin van ‘volgen’ lijkt vrijblijvendheid en controle achteraf geen effect te gaan hebben op de strategie van verzekeraars. Dit is al eerder gebleken.
De kamer bereidt een wetswijziging voor om eventueel als dwangmiddel de tarieven voor ongecontracteerde zorg lager te stellen dan het eerder bepaalde wettelijk minimum. Daarop kwamen veel reacties, te meer omdat deze maatregel indien nodig ook bij andere beroepsgroepen gehanteerd zou worden. De minister legt zo nog minder gewicht bij zorgaanbieders neer. Dat de vergoedingen nu al zeer laag zijn, kwam nog eens extra naar boven toen minister De Jonge aangaf dat organisaties in de zorg er niet zijn om er zelf beter van te worden. Er vielen woorden als ‘wel dienen maar niet verdienen’. Bij de mogelijkheden de contracteergraad te verhogen las ik nergens het volgende:
- Laat de NZa echt optreden als autoriteit en niet als volger en geef middelen om contracten proactief op inhoud te toetsen. Nu belanden veel klachten in de prullenbak omdat over de inhoud niets gezegd mag worden, alleen over het proces. Dat geeft discussies en zorgaanbieders trekken veelal aan het kortste eind.
- Geef beroepsverenigingen de mogelijkheid tot onderhandelen. Ze mogen nu alleen iets zeggen over kwaliteit en richtlijnen. De verzekeraars nemen dit alles over, doen er vaak nog een schep bovenop en maken er ondoorzichtige afrekeninstrumenten van. Protesteren over onrendabele bekostiging zoals een vakbond doet, is nu ongeoorloofd.
Tekenen omdat er anders een strafkorting boven je hoofd hangt, doet afbreuk aan het onderhandelproces dat nu al niet evenwichtig verloopt. Dat had de minister kunnen voorzien. Er zal nog meer commotie volgen.
7 reacties
De minister zou eerst eens moeten kijken waarom zorgverleners geen contracten aannemen van de zorgverzekeraars; dat is namelijk niet omdat zorgverleners beroerde zorg willen leveren of slapend rijk willen worden, dat is omdat de contracten zo slecht zijn dat werkelijk niemand met enige zakelijk verstand deze zouden willen tekenen.
Ik heb onze voorwaarden en contracten al aan veel mensen buiten de zorg laten zien, en stuk voor stuk schrikken ze zich suf.
De minister neemt de zorgverleners op deze manier hun ENIGE pressiemiddel uit handen (onderhandelen gebeurt niet, vakvereniging mag het niet, we mogen ons niet verenigen etc)
Esther van Rems
13 november 2018 / 13:15Het is goed om de visie van contracten vanuit een ander perspectief te plaatsen, wat je weer prima hebt gedaan! Toevoeging van mij over de NZa: in de aanloop naar de logopedistenactie op 25/9 en nu onderweg naar de brainstormsessie met de zorgverzekeraars op 12/2/2019 heb ik gelezen hoe de NZa een kijk heeft op contracten. Het lijkt erop dat ze handelen vanuit het wantrouwen naar de grote posten/kosten/partijen. Iedere partij in de zorg wordt op dezelfde manier benaderd, terwijl onderlinge verschillen groot zijn, naar mijn idee. Ziekenhuizenkosten is een andere tak van sport dan paramedische kosten, om een voorbeeld te noemen.
Ineke Hendriks
14 november 2018 / 08:20Hier wordt een naargeestig spel gespeeld.
Zorgverleners wordt het mes op de keel gezet ( wat op zich al niet getuigt van respect) om een idioot contract te tekenen.
Zegt die zorgverlener dan -terecht- : ” nee dank u” , dan wordt verontwaardigd geroepen “dat die zorgverlener niet voldoet aan kwaliteitseisen.”
Te bizar voor woorden. Gekmakend.
E.Kriek
15 november 2018 / 16:19” In Nederland is laster een strafverzwarende vorm van smaad waarbij de lasteraar weet dat het ten laste gelegde feit niet waar is. Als de dader niet hoefde te weten dat de beschuldiging in strijd met de waarheid was, of als de beschuldiging waar is, kan er slechts sprake zijn van smaad
Waar het bij smaad gaat om het in het openbaar iemand beschuldigen van feiten die waar zijn (met doel om naam en eer aan te tasten), gaat het bij laster om het zwartmaken van iemands reputatie door hem te beschuldigen van zaken die niet waar zijn. ”
Misschien in plaats van protesteren in den Haag maar eens een jurist inschakelen?
Teun
15 november 2018 / 20:12Ik ga voor 2019 een paar contracten ook niet meer aan. Reden: lage tarieven en de ervaring dat plafonds keihard zijn. Vorig jaar suicidale jonge vrouw niet in zorg kunnen nemen, plafond bereikt, bellen met ZV maar ZV gaf geen krimp. Patient een maand overbrugd door huisarts en vervolgens naar de instelling waar ze niet heen wilde. En wat wordt daar nu mee bereikt: een gefrustreerde huisarts, gedemotiveerde patiente, gezondheidsrisico vergroot. Zonder contract kan ik dergelijke zorg gewoon gaan bieden als het nodig is.
Sjaak
17 november 2018 / 21:51Dank voor duidelijke en tevens heftige reacties onder mijn blog en via andere kanalen. Hopelijk dragen ze bij aan de discussie over de huidige zorginkoop en hoe het ministerie van VWS nog meer grip bij zorgverzekeraars wil leggen. Deze week heb ik het zorginkoopproces als logopedist voor mijn praktijk afgerond. Het heeft me heel veel extra tijd en stress bezorgd. Ik heb zo veel wantrouwen en ongelijke positie gevoeld als zorgaanbieder. Weinig waardering van zorgverzekeraars nodigt niet uit tot meerjarencontracten maar hebben we keuze hierin? Het leek de oplossing maar we blijven in het ongewisse over beloning en eisen in de toekomst. Beseft men wel dat inschrijving in registers voor kwaliteit al een verplichting is in de zorg en voor ieder openbaar? Via het BIG-register en Kwaliteitsregister Paramedici is er informatie over professionele ontwikkeling, werkervaring, deskundigheidsbevordering met hoge maatstaf en verplichting tot herregistreren. De eisen worden ieder jaar aangescherpt. Een klachtenregeling is een verplichting in de zorg. NZa en IGZ kunnen nu al optreden. Daar bovenop nog extra eisen stellen met minimale vergoedingen staat niet in verhouding maar is wat er nu al gebeurt. Belangrijk dat het Ministerie van VWS zich hier rekenschap van geeft voordat onze positie nog meer verzwakt wordt in de eerstelijn.
Dienie Koolen
18 november 2018 / 12:40