Compromisconcept

Het is een beetje ironisch dat het interessantste stuk van het concept Integraal Zorgakkoord de laatste bijlage is. Die bijlage draagt de naam Uitwerkpunten IZA en dat zijn er nogal wat. Termen die we er veel in terugzien zijn ‘inschatten’, ‘inventariseren’, ‘stappenplan maken’ en ‘in kaart brengen’.

Het gaat zo vijfenhalve pagina door en dit suggereert dat het IZA meer een uitgangspunt voor verdere ontwikkeling is dan een vertrekpunt met harde beleidslijnen. Het IZA moet op Prinsjesdag rond zijn en financieel is het weliswaar allemaal redelijk concreet, maar inhoudelijk moet nog heel veel gebeuren. Terecht stelt het FD dat het IZA alleen in grote lijnen af is.

Wat de financiële component betreft, heeft het IZA in de eerste commentaren al voor flink wat beroering gezorgd, vooral uit de kringen van huisartsen en wijkverpleegkundigen. In beide gevallen blijkt het genuanceerder te zijn dan op het op het eerste gezicht lijkt. Maar op dit punt is de materie dermate complex dat VWS er goed aan had gedaan die bij het beschikbaar stellen van de concepttekst wat beter uit te leggen.

‘Meer een samenstelling van losse hoofdlijnenakkoorden met dwarsverbindingen dan een echt integraal zorgakkoord’

Inhoudelijk komen we in het concept vooral veel begrippen tegen die we al jarenlang zien in dit soort beleidsstukken. Het wekt de indruk dat dit document eigenlijk niet zo veel nieuws bevat. Bovendien lijkt het meer een samenstelling van losse hoofdlijnenakkoorden met dwarsverbindingen te zijn dan een echt integraal zorgakkoord. Ongetwijfeld het gevolg van het feit dat het een compromis is dat in overleg tussen achttien partijen tot stand is gekomen. Maar of het daarmee echt de substantiële verandering van het zorglandschap gaat bewerkstelligen die iedereen weet dat nodig is, is de vraag.

Delen