COVID-19 in Spanje

Nederlandse zorgprofessionals in het buitenland worden ook geraakt door COVID-19. Hoe gaan zij in hun werk en privé met de pandemie om? In deze aflevering: Fysiotherapeut Mirjam Mosch in Spanje.

Tekst: Martijn Reinink

Fysiotherapeut Mirjam Mosch (54) heeft al zeventien jaar een solopraktijk in Spanje. In Benidorm en omgeving behandelt ze patiënten aan huis, maar door COVID-19 liggen haar werkzaamheden al weken stil. “Al een aantal dagen voordat Spanje de lockdown aankondigde, ben ik gestopt met werken. Ik heb een drukke praktijk. Ik werk veertig-vijftig uur in de week, waarbij ik van de ene naar de andere patiënt ga. Veel van hen zijn ouder dan zeventig. Ik had wel door dat de situatie ernstig was en dacht: ik wil het niet op mijn geweten hebben dat ik mijn patiënten besmet.”

Inmiddels zit de fysiotherapeut – als Arts en Auto haar half april spreekt – al ruim vier weken thuis. “Ze zijn in Spanje heel streng. Je mag alleen naar de apotheek, naar een arts en naar de dichtstbijzijnde supermarkt. In je eentje. Ga je naar een supermarkt verderop, dan krijg je een hoge boete. Overal moet je handschoenen en een mondkapje dragen. Ook in de auto, waar je met maximaal twee personen in mag zitten; de tweede persoon móet schuin achter de bestuurder zitten. Politieauto’s rijden door de straten om te surveilleren en er vliegen regelmatig drones en helikopers over om de stranden in de gaten te houden. Het voelt militaristisch aan, maar ik voel me wel beschermd.”

‘Als zzp’er moet ik mezelf zien te redden. Je kunt een lening krijgen, maar die moet je volledig terugbetalen’

Als het gaat om steunmaatregelen voor ondernemers, verschillen Nederland en Spanje van elkaar. “Als zzp’er moet ik mezelf zien te redden. Je kunt een lening krijgen, maar die moet je volledig terugbetalen. De sociale lasten en ziektekostenverzekering die normaal automatisch van je rekening worden afgeschreven, hebben ze voor zes maanden stopgezet, maar ook die moet je uiteindelijk gewoon betalen. Omdat ik patiënten aan huis behandel, heb ik relatief weinig kosten. Maar om me heen zie ik mensen met hoge vaste lasten die het financieel heel zwaar hebben.” 

Mosch verwacht niet dat zij in de financiële problemen zal geraken – “ik heb door de jaren heen een buffer opgebouwd” – maar vreest wel dat het lang zal duren voordat ze haar praktijk weer op de rit heeft. “Niemand weet hoe lang deze crisis gaat duren, maar stel dat in juni bepaalde beroepen weer mogen worden uitgeoefend, dan zal dat nog niet voor mij gelden. Ik kan een patiënt immers niet op twee meter afstand behandelen. Ik zal tot de laatste groepen behoren die het werk weer mogen hervatten. Daar komt bij dat mijn patiëntenbestand voornamelijk bestaat uit Nederlanders, Belgen, Duitsers en Engelsen; ik verwacht dat de grenzen nog veel langer dicht zullen blijven.”

Delen