COVID-19 in Zweden
Nederlandse zorgprofessionals in het buitenland worden ook geraakt door COVID-19. Hoe gaan zij in hun werk en privé met de pandemie om? In deze aflevering: Michiel van Nieuwenhoven in Zweden.
MDL-arts en internist Michiel van Nieuwenhoven (54) is afdelingshoofd in het academisch ziekenhuis in Ӧrebro, Zweden. Hij vertelt over de impact van COVID-19: “De overheid heeft in Zweden minder beperkende maatregelen opgelegd dan in Nederland. Er is alleen een verbod op bijeenkomsten van meer dan vijfhonderd personen. De universiteiten en gymnasiums geven onderwijs op afstand, maar alle andere scholen zijn open, net als de restaurants. De Zweedse cultuur is anders dan de Nederlandse. De Zweden trekken zich niets aan van wat er in het buitenland gebeurt, kiezen hun eigen koers. Maar de mensen hier luisteren dan wel weer goed naar de autoriteiten, nu dus ook naar de aanbevelingen. Mensen gaan niet onnodig naar buiten, houden afstand en begeven zich niet in grote groepen.
In het ziekenhuis hebben we draaiboeken voor als er een grote patiëntenstroom gaat komen: welke afdelingen gaan die opvangen, welk personeel gaat die bemannen. In een dunbevolkt land als Zweden gaat de verspreiding van het virus langzamer dan in Nederland. We zien nu alleen een groot cluster in Stockholm. Wij hebben in ons ziekenhuis nu 4 mensen op de IC met COVID-19 en 10 tot 15 op de gewone afdelingen.
‘In een dunbevolkt land als Zweden gaat de verspreiding van het virus langzamer dan in Nederland’
Vooruitkijkend verwacht ik dat we hier de piek nog krijgen. Grootste probleem is het tekort aan beschermende middelen, zoals mondkapjes en vizieren. We overwegen nu van sheets voor de overheadprojector zelf spatschermen te maken.
Door het gebrek aan testen en aan capaciteit om deze te beoordelen, wordt er in Zweden alleen getest als patiënten met verdenking van het virus opgenomen moeten worden. Personeel wordt niet getest, tenzij diegene een sleutelfunctie heeft. Dat betekent dat zorgpersoneel met klachten – ook met lichte verkoudheidsklachten – drie dagen thuis zit. Dat is een belasting voor de rest van de medewerkers, maar we kunnen zonder testen COVID-19 niet uitsluiten.
Als ik verder vooruitkijk, dan zie ik een volgend groot probleem. De zorg staat nu onder enorme druk door de pandemie. Maar als die voorbij is, wordt de zorg nog een keer geraakt. We moeten dan puin gaan ruimen: alle zorg die we nu niet verlenen, moet dan alsnog geleverd worden. Dus de druk op de zorg blijft onverminderd hoog, dat zal de kwaliteit niet ten goede komen.
Het zijn drukke tijden, ook voor mijn vrouw die als huisarts en als arts op de obesitaseenheid werkt. Ik begeleid promovendi en zij doet promotieonderzoek, dat kunnen we niet zomaar stopzetten. Dus de extra tijd die alles nu kost, gaat wel ten koste van ons gezin. Gelukkig kunnen de kinderen (van 14, 12 en 10) nog naar school en gaan de meeste sporten nog gewoon door, maar ze krijgen nu wel minder aandacht van ons.”
