De apothekerhoudende huisarts
Wil je ruzie met een apotheker, begin dan over ‘de winkel’ als je het over zijn apotheek hebt. Apothekers willen niet geassocieerd worden met de kleine middenstand. Ze zijn geen winkeliers bij wie je pillen komt kopen, maar zorgverleners die geneesmiddelen aan je verstrekken als je ziek bent. Het meest treffende voorbeeld van een apotheker die zich afzette tegen de middenstandsgedachte trof ik in het winkelcentrum in mijn eigen woonomgeving. Deze apotheker had posters met geneesmiddeleninformatie op de ramen van zijn apotheek gehangen, die je alleen kon lezen als je binnen was. Vanaf de buitenzijde zag je in de etalage slechts witte vlakken op het raam. Een statement.
Hierom ben ik totaal niet verrast over het nieuws dat zes van de negen apothekers die tijdens het onderzoek van Anne Leendertse werkten in een huisartsenpraktijk hebben besloten daar te blijven werken. Deze zes apothekers kiezen nadrukkelijk voor de inhoud van hun vak, zonder concessies. Ze staan direct naast de huisarts en bieden die inhoudelijke meerwaarde. Voor de patiënt bepaald geen slechte zaak. Ik ben benieuwd hoeveel collega’s hun voorbeeld gaan volgen en hoe snel. Die winkel, die leidt alleen maar af.
4 reacties
Dit blog rammelt nog harder dan het summiere verslagje van het onderzoekje door Anne Leendertse. Waarop baseert FvW nu zijn stelling dat 6 van de 9 deelnemende apothekers wilden blijven en de overige 3 niet? Beslisten de apothekers daar over of de huisartsen? Bij wie zijn die apothekers in dienst? Hoelang is hun dienstverband?
Nergens op gebaseerd. Slag in de loze lucht. Gebakken lucht.
De Denen laten zien hoe het wel moet en die kunnen hun resultaten met harde cijfers onderbouwen. Continuïteit van de farmacotherapeutische zorg is daar gegarandeerd doordat daar per apotheek wordt gewerkt met gemiddeld een 10 tal farmacotherapeutisch geschoolde apothekers. Die werken gewoon in een Deense Apotheek. Die continuïteit is niet gegarandeerd, we wachten het verslag wel af, bij een-pitters in dienst van de huisarts. Hoe gaat het immers bij ziekte? Bij nascholing?Bij verlof?Bij vakantie? Wordt er dan niet aan farmacotherapie gedaan?
En de harde cijfers over kosten en baten zien we in vertrouwen tegemoet. Als die van hetzelfde niveau zijn als van het HARM onderzoek, statistisch bijzonder zwak, weet een beetje schadeverzekeraar wel wat te doen. Net als ZonMW.
Vraag de data van de Deense collegae en het Deense Minister van VWS op en ga eens serieus aan de slag. Om de continuïteit van de zorg te garanderen moet je immers zo min mogelijk knippen aanbrengen in de keten. Logisch overal elders in de wereld, maar blijkbaar gaat Nederland nu bewijzen waarom dat zo is.
We nemen nog maar een suikervrij afslankend dropje; dat werkt volgens de tekst op de verpakking.
1 jaar onderzoek met 9 apothekers? 30% tijd besteed aan farmacotherapie? Wat is de looptijd om betrouwbaar de impact van een gesprek te meten?
We nemen nog maar een extra dropje. Dat werkt ook. Staat ook op de verpakking.
Margo Trappenburg nog niet gelezen?
anh jansen
25 juni 2015 / 11:46Het gaat er niet over of het de apothekers waren die aan de huisartsen vroegen: “Mogen wij alsjeblieft blijven?”, of dat het de huisartsen waren die aan de apothekers vroegen: “Willen jullie alsjeblieft blijven?”. Waar het om gaat, is dat beide professionals de meerwaarde zien van samenwerken in elkaars directe aanwezigheid.
Frank van Wijck
25 juni 2015 / 21:59Met een ton subsidie per apotheek kan iedereen ook een extra apotheker aannemen die meer dan 30% van zijn/haar tijd kan besteden aan hetzelfde als de apothekers uit het onderzoek.
Zitten alleen misschien 50 of 100 meter verderop.
Het blijft raar dat artsen in het geval iemand bij hun in het gebouw zit ineens wel willen luisteren naar voorstellen en adviezen, maar dat in de openbare situatie niet of slechts ten dele willen doen, en in een FTO geen bindende afspraken willen maken.
Die winkel, dat leidt alleen maar af: duidelijk een subjectief statement van de schrijver, niet gebaseerd op enige bewijsgrond.
En dat van die posters als bewijs: in de statistiek noemen ze dat N=1.
Denemarken bewijst al jaren dat eea prima binnen de bestaande structuren kan. De bereidheid daartoe van overheid en zorgverzekeraars is tot op heden 0,0 , getuige ook het feit dat voor de tweede apotheker nooit ook maar ene cent beschikbaar is gesteld. Blijkbaar zijn er nog steeds mensen die denken dat het fysiek scheiden van handel en zorg (hoewel wat voor “handel” zit er nog in een apotheek) leidt tot betere farmacie en lagere kosten.
Bol.com, DHL etc wrijven zich al in hun handen. Miljoenen pakketjes extra te bezorgen. En dat tegen tarief nul? Dacht het niet.
Wie rekent dit model nu eens een keer helemaal door, rekening houdend met alle extra kosten? Is de luchtfietserij snel afgelopen denk ik.
e. meijer
26 juni 2015 / 12:22Dit is allemaal bedacht vanuit de eigen positie van de beleidsmaker; de patiënt wordt helemaal vergeten.
Anne Leendertse heeft haar eigen verdienmodel; opleiden en begeleiden en opstarten van promovendi. Promovendi hebben ook weer hun eigen economische prikkel; promoveren in de hoop op verbetering financiële positie in een beleidsfunctie.
De afstand tussen de werkvloer en de realiteit en de processen, procesvoering wordt steeds groter bij deze abstract denkende en handelende mensen. Zij zitten op een te hoog abstractie niveau te werken. Men vergeet het werk met de poten in de modder!
De realiteit is dat de zorg niet planbaar is. Dat de groep groot gebruikers steeds complexer wordt en steeds hulpbehoevender.
De kreet ‘Zorg dichtbij’ wordt niet voor niets geslaakt. De Overheid wil de burgers zo lang mogelijk thuis houden, maar dan moet ook de zorg die zorg kunnen waarmaken. Met verdere opsplitsing gaat dat niet lukken. De zorg is geen lopende band werk!
Het opsplitsen van de werkzaamheden van de apotheek en binnen de apotheek is dan ook haaks staand op de wensen van de patiënten, hun mantelzorgers en overige zorgverleners.
De patiënt ‘pakt’ mis, de patiënt krijgt ad hoc en acuut een nieuw middel of er moet een middel uit de continue medicatie worden gehaald. Geneesmiddelen zijn geen boeken, zijn geen CD’s, zijn geen potten en pannen; als in die categorie wat mis gaat is er geen probleem. Een boek hoef je niet te lezen, een CD niet geleverd of een verkeerde is geen probleem. Een geneesmiddel (en ieder K&H middel) is direct nodig. Kan niet wachten en moet direct de goede zijn. Het hele zorg en distributie model moet daarop zijn ingesteld: direct kunnen ingrijpen bij onverwachte problemen bij de patiënt.
Die problemen kan en mag je niet afdoen met eigen verantwoordelijkheid of zelfmanagement door de patiënt. Daar zijn de problemen te complex voor, de patiënten te oud of te laag opgeleid. Ook de hooggeleerde bedenkers van deze ogenschijnlijk efficiëntere procesvoeringen worden eens zelf ook hulpbehoevend!
Ook zij kunnen de iPad dan niet meer hanteren en zijn afhankelijk van de telefoon of het gesprek aan de balie in de apotheek.
De Denen zien dat al jaren in en houden vast aan efficiency verbeteringen door ophogen schaalgrootte apotheken; tot 35.000 – 40.000 inwoners per apotheek. Daarboven is er sprake van te grote afstand tussen patiënt en apotheek en daalt de efficiency doordat het management van de apotheek zelf teveel tijd vraagt van het eigen personeel; de blik gaat naar de eigen navel en men vergeet de patiënt. De benodigde flexibiliteit die de patiënt eist, vraagt en ook moet krijgen vanuit zorgverleners oogpunt, kan dan niet meer worden waargemaakt; de bureaucratie krijgt de overhand.
Daarom werken er in Deense apotheken gemiddeld een 10 tal farmacotherapeutisch geschoolde en gespecialiseerde apothekers; zo kan de flexibiliteit worden waargemaakt en de continuïteit van zorg worden geborgd. En de productie per farmacotherapeut is gegarandeerd hoger dan die 30% van Anne Leendertse!
Minder koffie en meer werk! Maar houdt het werk wel in 1 hand!
ANH Jansen
26 juni 2015 / 13:33