De baby en het badwater

Het experiment vrije tarieven in de mondzorg lijkt een snelle ondergang tegemoet te gaan nu zich een Kamermeerderheid aftekent voor onmiddellijke stopzetting ervan. PvdA, SP, GroenLinks en PVV nemen geen genoegen met de stellingname van Edith Schippers (VWS) dat de kwaliteit van de mondzorg sinds de start van het experiment écht gestegen is en dat de aanbieders nog tot eind dit jaar de tijd moeten krijgen om hun prijzen te matigen.

Wat ging er mis? De naderende verkiezingen spelen zeker een rol. De hele discussie rondom het experiment draagt het stempel van ‘de patiënt is de dupe’ en dat is electoraal interessant. Wat ook meespeelde, was het feit dat een aantal tandartsen de geboden vrijheid gebruikte om de prijzen fors te verhogen, met als argument dat dit slechts compensatie was voor de al jarenlang tekortschietende prijsindexering. De door de Nederlandse Zorgautoriteit geconstateerde tariefsverhoging laat zich moeilijk weerleggen. Tot slot zijn er waarschijnlijk gewoon niet voldoende tandartsen om het experiment een reële kans van slagen te geven.

Politiek klinkt nu van linkerzijde de oproep het afkappen van het experiment te gebruiken om de marktwerking in de zorg maar meteen helemaal de nek om te draaien. Maar dat is onzin. De akkoorden die Schippers heeft gesloten met de ziekenhuizen, de medisch specialisten, de GGz en de huisartsen laten zien dat grote delen van het zorgveld enorm in beweging zijn. De reden is simpel: in de meeste zorgdomeinen is wél sprake van genoeg aanbieders om hen en masse ertoe aan te zetten te dingen naar de gunsten van de cliënt.

Delen