De goede anesthesist

Welke collega maakte een onvergetelijke indruk op u? Zorgprofessionals vertellen. Voor orthopedisch chirurg Coene was dat een koelbloedig iemand.

Iedereen stond paraat voor de ingreep. Bij het intuberen begon de patiënt zeer hevig uit zijn keel te bloeden. De anesthesist schrok. Vroeg om suctie, probeerde krampachtig  door het bloed heen de tube in te brengen, op allerlei manieren. Hij raakte in paniek; het lukte niet. Collega-anesthesisten werden opgeroepen. Een chirurg, een KNO-arts, het hoofd OK. Het bleef gutsen. Ze probeerden allen beurtelings of samen wanhopig te intuberen of de bloeding te stelpen. Talloze malen. Tevergeefs. De patiënt was al lang zonder ventilatie. Het ecg liet steeds tragere onregelmatige hartslag horen. We stonden met ontzetting toe te kijken hoe de patiënt in alle chaos dood ging. Uiteindelijk zei de anesthesist dat het niet gelukt was en liet zijn handen zakken. Ongelovig staarden we ernaar.

Toen kwam hij binnen sloffen, de goedmoedige oudere collega die altijd rustig zijn narcose gaf, onopvallend, zonder heisa, n’importe quoi. “Wat is hier aan de hand?” Hij pakte de tube, intubeerde door de plas bloed de patiënt, wees naar zijn collega en liep naar zijn eigen OK.

De hartslag normaliseerde, de KNO-arts tamponneerde de bloeding. De patiënt was gered.

Lees alle bijdragen over onvergetelijke collega’s

Delen