De schouders eronder?
Er is veel onvrede bij zorgverleners in de eerste lijn. Er wordt hard gewerkt om aan alle eisen te voldoen, maar ondersteuning vanuit zorgverzekeraars wordt gemist. Van de beloofde ontregeling van de zorg wordt niet veel gemerkt en bij nieuwe contracten lijken er zelfs eerder meer eisen te komen dan minder.
In een recente publicatie van de NZa lees ik dat de Zorgautoriteit vindt dat de verzekeraars hun rol goed oppakken. Over de zorginkoop wordt aangegeven dat dit gebeurt door samen afspraken te maken. Nergens lees ik een kritische blik op het proces hierbij. Alle uitingen hierover van beroepsverenigingen, zorgverleners, enkele politici of van de Raad voor Volksgezondheid en Samenleving lijken niet gehoord te zijn. Je zou er ontmoedigd van raken.
Nu heeft de NZa een enquête uitgezet als onderdeel van een monitor paramedische zorg. Dit blijkt een tijdrovende vragenlijst te zijn waarin gegevens beschreven moeten worden vanaf 2013. De ontwikkeling in betaalbaarheid, kwaliteit en toegankelijkheid wordt onderzocht en voor enkele beroepsgroepen wordt extra gekeken naar de overgang tot vrije prijzen. Mijn advies is om de vrije velden goed in te vullen. Vele vragen zijn op meerdere manieren te lezen en de juiste interpretatie van de antwoorden is zeer belangrijk.
Doordat er zo veel cijfers worden gevraagd over vele jaren terug, heb ik het idee dat het invullen eerder ontmoedigd wordt dan aangespoord. Verder heb ik begrepen dat de uitkomsten pas komen wanneer het contracteerproces voor 2019 al achter de rug is.
Nu niet ingrijpen bij de zorginkoop zou een slechte zaak zijn, want de rollen zijn slecht verdeeld. Als logopediste herinner ik me nog het intensieve kostenonderzoek van enkele jaren geleden. De conclusies waren overduidelijk, maar die hebben de zorgverzekeraars naast zich neergelegd. Adviezen van de Zorgautoriteit over de tarieven werden niet opgevolgd. Onderbetaling was en is gemeengoed: de verzekeraars hebben in dit stelsel vrij spel.
‘Ook hier herken ik geen notie van de werkelijkheid over het inkoopproces…’
Ook bij deze enquête wordt aangegeven dat deze er niet voor is om tarieven te bepalen, want die zijn immers vrij en die worden volgens de NZa in samenspraak besloten. Ook hier herken ik geen notie van de werkelijkheid over het inkoopproces en de mogelijkheid tot onderhandelen. Je zou er ontmoedigd van raken.
Velen zijn inderdaad al ontmoedigd en van plan het bijltje erbij neer te gooien. Zo veel eisen en zo weinig waardering: wie houdt dat vol? Wat kunnen we eraan doen? We kunnen met tegenvoorstellen komen, actie voeren of niet tekenen. De consequenties voor de patiënt zijn groot. Wij stellen goede zorg voor onze patiënten voorop, maar moeten daar wel de middelen voor krijgen. Het is belangrijk mee te werken aan de monitor, maar daarnaast blijft het van belang om NU van ons te laten horen. We zetten er samen de schouders onder en komen op voor ons prachtige vak. Hopelijk kunnen onze schouders het aan.
5 reacties
Tja, zorgverzekeraars hebben in dit zorgstelsel bij wet aanmerkelijke marktmacht(AMM) toegewezen gekregen door de Kamers en dit wordt ondersteund door de NZa. Misbruik van AMM is strafbaar maar zolang de ACM wegkijkt en uw beroepsgroep geen formele klacht bij het CBB plaatst is het dat niet in dit land…
G K Mitrasing
23 augustus 2018 / 20:45U heeft gelijk. We weten niet goed waar we onze klachten echt neer kunnen leggen. Ook inschakelen van het NAi wordt nagenoeg niet gedaan. En ik hoor dhr Langejan van de NZa nog zeggen: Het is juist goed dat de verzekeraars macht hebben… Het tegendeel van dit beleid zien we al vele jaren. Zorgaanbieders hebben steeds minder middelen om aan alle eisen te voldoen. De eisen en vergoedingen zijn absoluut niet in verhouding en de patiënt wordt daar de dupe van. Ik had gehoopt dat met nieuwe mensen aan het roer de rol van toezichthouder echt opgepakt zou worden en men het speelveld in de zorg goed in beeld had en de kwalijke uitwerking daarvan. Daarover zou geadviseerd kunnen worden aan het min van VWS dat nu vooral in het geweer komt tegen de steeds grotere aantallen ongecontracteerden. De reden hiervoor aanpakken gebeurt m.i. niet. De RVS gaf adviezen maar ook die werden ter zijde geschoven. Gezond tegenwicht en echt mogen onderhandelen zou de zorg vooruit helpen. Er worden geen onredelijke zaken gevraagd.
Dienie Koolen
23 augustus 2018 / 21:18Met NAI wordt Nederlands Arbitrage Instituut bedoeld waarvoor de drempel ook nu nog hoog is. En omdat VWS aan zorgverzekeraars een grote rol hebben toebedeeld is het niet altijd duidelijk hoe een klacht gehonoreerd zal worden want veel is schijnbaar mogelijk. De mogelijkheden van een aanklacht moeten we echter wel benutten. De rol van de NZa om het proces in de gaten te houden wordt hopelijk wel snel opgepakt met als resultaat een echte samenspraak.
Dienie Koolen
23 augustus 2018 / 21:31er is maar 1 plek: de rechter en uiteindelijk het Europees Hof.
G K Mitrasing
24 augustus 2018 / 13:03Dank voor bijdrage aan discussie . Hopelijk zal recht zegevieren. Daar is ieder bij gebaat.
Dienie Koolen
24 augustus 2018 / 13:10