De zorgpremie

De oppositie is ‘verbijsterd’ over de verwachte stijging van de zorgpremie. Dan vraag ik mij af onder welke steen ze heeft geleefd, want zorgverzekeraars en ook KPMG Financial Services waarschuwden hier al vaker voor. Dan kun je als oppositiepartijen wel een Kamerdebat aanvragen, maar omdat ons land deel uitmaakt van de Europese Unie en dus gehouden is aan de eisen van Solvency II, zal dat weinig opleveren.

Chris Oomen van DSW weet dit ook, dus zijn boodschap dat hij de reserves die hij als zorgverzekeraar heeft graag te willen teruggeven om de zorgpremie te verlagen, is niet ander dan populisme. Het is sympathie tonen zonder er consequenties aan te hoeven verbinden. Daar wordt niemand wijzer van.

‘Het accepteren, lijkt de enige reële optie’

Op Twitter lees ik: ‘Als we nu eens met z’n allen de zorgpremie niet gaan betalen volgend jaar’. Dat gaat niet werken, een zorgverzekering afsluiten (en daarvoor betalen) is een wettelijk verplichting en daarvoor bestaan goede redenen. Iemand anders stelt dat de stijging van de zorgpremie opnieuw bewijst dat niet de zorg duur is maar het stelsel. Ook daarmee komen we niet verder. We weten dat de stijging van de zorgkosten stelselonafhankelijk is en dat de stap zetten naar een ander stelsel ons alleen maar verder van huis zou brengen.

Wat dan wel? Het accepteren, lijkt de enige reële optie. En zelf je steentje bijdragen als je daartoe in staat bent. Gezonder leven. Meer bewegen en slapen. Eerst even op www.thuisarts.nl kijken voordat je voor ieder wissewasje naar de dokter loopt. Niet naar de spoedeisende hulp gaan als de huisartsenpost volstaat. Niet aandringen op die scan als de dokter zegt dat het niet nodig is. Geen volledige keuzevrijheid eisen zonder daarvoor ook een meerprijs te willen betalen. Ask not what your country…