Deuk in vertrouwen door CBR

Artikel 130 lid 1 Wegenverkeerswet 1994:
Indien (…) een vermoeden bestaat dat de houder van een rijbewijs niet lang beschikt over de rijvaardigheid dan wel over de lichamelijke of geestelijke geschiktheid, vereist voor het besturen van een of meer categorieën motorrijtuigen waarvoor dat rijbewijs is afgegeven, doen zij (dit heeft betrekking op de politie / is) daarvan zo spoedig mogelijk schriftelijk mededeling aan het CBR onder vermelding van de feiten en omstandigheden die aan het vermoeden ten grondslag liggen. (…)

Op 4 mei jl. adviseerde ik Joost Oldenbroek* om een klacht in te dienen bij het CBR (Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen). Joost reageerde zoals van een gepensioneerde docent verwacht kan worden: ‘Voorlopig volg ik braaf alle stappen van die instantie. Ik strijk niemand tegen de haren in.’ Op dit soort burgers is onze overheid verzot.

Twee maanden tevoren was Joost verblind door zonlicht met zijn wagen achterstevoren tegen de vangrail aan de kant van de middenberm beland. Zijn echtgenote liep gekneusde ribben op. Een familielid dat eveneens in de wagen zat, kwam net als Joost met de schrik vrij. De wagen liep aan één kant schade op en had een lekke band, maar kon worden gerepareerd. Bij het ongeval waren geen andere wagens betrokken.

Een agent vorderde echter zijn rijbewijs in en zou hierover nog dezelfde avond contact opnemen. Dat gebeurde echter pas drie dagen later ’s avonds rond tien uur, nadat Joost van zijn kant tevergeefs had geprobeerd om de politie te bereiken. Als redenen kreeg Joost te horen, dat hij niet adequaat had gehandeld, er sloom en suf bijstond, medicamenten gebruikte en 76 jaar was.

Voor de goede orde: Joost had geen alcohol op, had geen drugs gebruikt en reed niet te hard. Geen van de door hem gebruikte medicamenten heeft invloed op de rijvaardigheid. Waarom werd de leeftijd van Joost, die nog altijd zeer actief is, expliciet vermeld als reden om zijn rijbewijs in te vorderen? Zou het rijbewijs ook zijn ingevorderd bij iemand van 55 of 65 jaar?

‘Zou de betreffende agent zich ook maar enigszins hebben gerealiseerd wat de impact van zijn handelen was?’

Is het vreemd dat iemand na een klap tegen de vangrail een versufte indruk maakt? Er waren maar liefst twee ambulances ter plekke en er was dus voldoende medische expertise om een hersentrauma uit te sluiten. Zou de betreffende agent zich ook maar enigszins hebben gerealiseerd wat de impact van zijn handelen was? Zonder eigen vervoer zijn Joost en vooral zijn moeizaam lopende echtgenote beperkt in hun mogelijkheden.

Wanneer Joost zijn rijbewijs niet meer terugwenste, hoefde hij het CBR niets te betalen. Wilde hij dat wel, dan kostte de procedure € 433,-, waarbij eventueel nog de kosten van een medische keuring en/of nieuw rijexamen kwamen. Zou meneer de agent dat weten? Waarom moet trouwens zo’n uitzonderlijk hoog bedrag aan de Overheid worden betaald? Welke werkzaamheden staan hier tegenover?

Op 29 maart jl. uitte Joost per aangetekend schrijven aan het CBR zijn verbazing over het beloop in de hoop dat hij zonder procedure zijn rijbewijs zou terugkrijgen. Hij krijgt geen reactie op deze brief maar op 12 april jl. stuurt het CBR wel zijn rijbewijs terug met de mededeling: ‘Wij hebben op dit moment geen reden (meer) om uw rijbewijs te houden.’ Telefonisch wordt bevestigd dat Joost weer in zijn inmiddels gerepareerde wagen mag rijden.

Maar in hetzelfde schrijven staat ook dat de procedure nog niet iets afgelopen. Joost moet € 433,- betalen en op eigen kosten een neurologisch onderzoek ondergaan. Zou hij hieraan niet meewerken, dan wordt alsnog zijn rijbewijs ongeldig verklaard. In mijn bescheiden visie vliegt onze overheid nu flink uit de bocht: Joost mag van het CBR weer deelnemen aan het verkeer maar moet nog wel door een specialist laten nagaan of hij rijgeschikt is.

Op basis van zijn onderzoek constateert de neuroloog dat bij Joost ‘geen met autorijden interfererende geestelijke of lichamelijk functiestoornissen’ worden vastgesteld. De kosten bedragen € 222,95 en samen met de procedurekosten is Joost dus € 655,95 kwijt, met dank aan de agent die het rijbewijs invorderde. Zijn vertrouwen in het CBR heeft een forse deuk opgelopen.

‘Het komt van pas dat ik een leven lang de eigenschap ‘geduld’ eindeloos heb getraind,’ schrijft Joost mij in een mail. Maar ook aan het duldzaam ondergaan van de CBR-grillen komt bij hem een einde. Op 30 juni jl. uit hij in aangetekende brief aan het CBR zijn bezwaar over de gang van zaken. Nog eenmaal wordt zijn geduld op de proef gesteld: op 27 augustus jl. laat het CBR hem weten dat het veel te laat is voor een bezwaar. Dat had namelijk al in april gemoeten….

* Om redenen van privacy is de naam gefingeerd.

Reactie van CBR (16 september 2021)
Het is altijd naar als je betrokken bent bij een ongeval. Gelukkig was niemand gewond. Aan de politie gaf meneer aan dat hij misschien in slaap was gevallen. Het is goed dat de politie dit serieus neemt en het aan ons meldt. Het kan bijvoorbeeld een slaapaandoening zijn en dat is heel gevaarlijk in het verkeer, of je nu jong bent of oud. Dat meneer mogelijk verblind was door de zon bleek voor het eerst bij de neuroloog. Gelukkig constateerde de neuroloog dat een (slaap)aandoening niet aan de orde is, en kan meneer weer veilig de weg op.
Wel hebben we helaas geconstateerd dat onze informatievoorziening beter hadden gekund. We snappen dat het daardoor voor meneer onduidelijk was. Bijvoorbeeld het terugsturen van het rijbewijs, dat wij van de politie hadden gekregen. In de wetgeving is precies vastgelegd wanneer een rijbewijs door het CBR geschorst moet worden. Dat was hier niet aan de orde en vooruitlopend op het onderzoek door de medisch specialist stuurden we het rijbewijs daarom terug. Gezien de eerdere contacten met meneer was het beter geweest om dit telefonisch toe te lichten, wat we normaal gesproken ook doen. In een persoonlijk gesprek kunnen we beter uitleggen waarom meneer moet worden onderzocht, en dat we het precies zo hadden gedaan bij iemand van 40 jaar, omdat dit wordt voorgeschreven door wet- en regelgeving. Nu is dit helaas niet gebeurd, dat betreuren we. We gaan contact opnemen met meneer en excuses aanbieden

Delen