Digitale inclusiviteit

In de discussie over digitalisering in de zorg wordt vaak opgemerkt dat hierbij te weinig aandacht bestaat voor de mensen die niet mee kunnen in deze ontwikkeling. Patricia Heijdenrijk van kenniscentrum Pharos laat nu in deze discussie van zich horen.

Ze kiest hierbij een uitgangspunt dat we niet iedere dag tegenkomen. Het is een misvatting dat minder digivaardige patiënten helemaal niet zitten te wachten op digitale zorg, stelt ze namelijk. Veel vaker horen we dat deze groep er juist níet op zit te wachten. Maar het gegeven dat Pharos expertisecentrum in gezondheidsverschillen is, wekt de stellige indruk dat Heijdenrijk bijzonder goed weet waarover ze het heeft.

‘Gezondheidszorg richt zich te veel op mensen die zelfredzaam zijn’

Met dit in het achterhoofd is haar pleidooi om bij de ontwikkeling van digitale tools al aan de voorkant rekening te houden met de doelgroep minder digivaardige patiënten er een om bijzonder serieus te nemen. Juist die groep wordt door de snel voortschrijdende digitalisering in de zorg nu buitenspel gezet, is de veelgehoorde – en zeker goeddeels ook terechte – kritiek. De gezondheidszorg richt zich inderdaad, zoals Heijdenrijk stelt, te veel op mensen die zelfredzaam zijn. Dat moet anders, ook digitaal.

Terecht doet Heijdenrijk hierbij een oproep aan bestuurders en beleidmakers: ga aan tafel met de lastig bereikbare doelgroepen. Deze oproep is dus niet gericht aan app-ontwikkelaars en dat is heel begrijpelijk. De gebruiker moet voorop staan.

Delen