Digivaardig

In vacatures voor de zorg wordt nog nauwelijks gevraagd naar digitale vaardigheden, alleen naar zorginhoudelijke. De vraag is hoe logisch dit heden ten dage nog is, nu digitale vaardigheid in toenemende mate een zorginhoudelijke vaardigheid aan het worden is.

Dat zorgaanbieders op het niveau van digitale vaardigheid amper eisen stellen aan nieuwe medewerkers, heeft volgens de berichtgeving alles te maken met het grote arbeidstekort in de zorg. Dat klinkt als: ‘We zijn al blij als we mensen kunnen vinden die in de zorg willen werken, dus die gaan we niet afschrikken door ze ook nog eens te vragen of ze enigermate digivaardig zijn.’

‘We zijn al blij als we mensen kunnen vinden dien in de zorg willen werken’

Bij oppervlakkig beschouwing begrijpelijk en sympathiek, maar de vraag is wel in hoeverre werkgevers zichzelf hiermee in de eigen voet schieten. Immers: als nieuwe medewerkers er na hun aanstelling al snel achter komen dat een zekere mate van digivaardigheid toch echt nodig is in de hedendaagse werkomgeving en ze beschikken daar niet over, dan is de kans groot dat ze snel teleurgesteld afdruipen. ‘Als ik had geweten dat ik zo veel met een computer moest werken, was ik er nooit aan begonnen’, is dan een redelijk voorspelbare reactie.

Kortom, Suzanne Verheijden van de coalitie Digivaardig in de zorg heeft een punt als ze stelt dat het belangrijk is om al in de vacature wél te vragen naar de digitale vaardigheden van een kandidaat. Ze verbindt daar ook de aanbeveling aan om nieuwe medewerkers meteen hulp te bieden bij het ontwikkelen of versterken van de digitale vaardigheden die in de specifieke werksituatie nodig zijn. Het moet wel van twee kanten komen tenslotte: als de werkgever op dit gebied eisen stelt aan nieuwe werknemers, heeft ze ook een verantwoordelijkheid om hen hierin te begeleiden.

Delen