Wie bij Rosmalen vanaf de A59 de A2 richting Utrecht oprijdt, treft aan de rechterkant op het terrein van het bouwbedrijf Heijmans een groot spandoek met de tekst:
Niet ieder kind wordt later artsof advocaat. Leer je kinderendat het oké is om met je handente werken en toffe dingen te maken.
Veel reclameteksten zijn leuzen uit de koker van reclamemakers. Dat zijn gladde teksten die niets zeggen maar louter suggereren. Dat geldt echter niet voor deze tekst, die mij op de een of andere manier raakt. Het spandoek had trouwens bij wijze van spreken ook bij een kunstacademie kunnen hangen. Maar de locatie maakt duidelijk dat het om de bouwwereld gaat. Een week geleden trof ik het spandoek tot mijn verrassing ook bij een nieuw huis in onze wijk. En inmiddels weet ik dat men het overal in Nederland kan tegenkomen.
Wat maakt dat deze tekst mij echt iets doet? Artsen en advocaten worden hierin op een voetstuk geplaatst. Tegen deze beroepen wordt opgekeken. Werken met je handen geniet minder aanzien maar is (gelukkig wel) oké, want je maakt immers toffe dingen. Ik zou mij kunnen voorstellen dat de tekst op het spandoek is bedacht door iemand met veel liefde voor zijn werk in de bouw, die verontwaardigd is over het negatieve imago van zijn collega’s. Wanneer je arts of advocaat wordt zit je gebeiteld, kom je terecht in de bouw dan is het aanmodderen.
Reclameleuzen klinken misschien leuk, maar zijn zelden waar. Vakanties zoals die in spotjes op tv en in advertenties worden gepresenteerd bestaan niet. De meeste mensen weten dat heus wel. Waarom zij zich er toch door laten beïnvloeden, is voer voor psychologen. Maar wat is er waar van de spreuk op het spandoek? In het algemeen kan inderdaad worden gesteld dat in onze samenleving werken met je brein hoger staat aangeschreven dan werken met je handen. Doeners leggen het af tegen denkers. Internisten voelen zich soms verheven boven chirurgen.
‘Doeners leggen het af tegen denkers’
Niet zolang geleden sprak ik een collega met prostaatkanker die zich erover verbaasde dat de uroloog bij hem geen inwendig onderzoek had verricht. Mijn ervaringen als patiënt bevestigen een trend dat lichamelijk onderzoek überhaupt steeds minder prioriteit krijgt. Dat bij online consulten, waarop steeds meer wordt ingezet, lichamelijk onderzoek het onderspit delft, schijnt weinigen te deren. Persoonlijk beschouw ik het doktersvak primair als ambacht. Elke dokter moet goed kunnen denken, observeren én handelen.
Eerlijk gezegd verwacht ik hetzelfde van mensen in de bouw. Onze timmerman Ricky heeft gouden handen maar beschikt ook over een goed stel hersens en kan uitstekend observeren. Het spandoek is bedoeld om jongeren te motiveren voor een baan in de bouw, maar door dit werk te reduceren tot ‘handenarbeid’ wordt de bouwwereld naar mijn gevoel tekortgedaan. Los hiervan zijn er in de bouw ook mensen met een HBO- of universitaire opleiding nodig. De charme van de spreuk op het spandoek is dat deze aan het denken zet. Reclameleuzen doen dat niet!
‘Hoogste tijd voor de KNMG voor een actie dat het (ook) voor dokters oké is om de handen uit de mouwen te steken’
Wie bedacht de spreuk? Het begon met een bouwhekdoek van TPB Bouw in Wormerveer, dat veel aandacht kreeg. De brancheorganisatie Bouwend Nederland faciliteerde dit initiatief en maakte hiervan een landelijke actie. Er kwamen nog drie andere varianten van de tekst bij, waarin ook recht wordt gedaan aan het noodzakelijke denkwerk. Dankzij of ondanks deze actie kiezen gelukkig steeds meer jongeren voor een toekomst in de bouw. Het is nu hoogste tijd voor de KNMG voor een actie dat het (ook) voor dokters oké om de handen uit de mouwen te steken.
P.S. De vier varianten van de tekst op het spandoek kan men bekijken op de site bouwendnederland.nl.
Heeft u een onderwerp dat wij in Arts en Auto kunnen opnemen? Of wilt u bijvoorbeeld bij ons bloggen? Neem dan contact met ons op!
Artsenauto.nl maakt gebruik van cookies
Om u een optimale gebruikerservaring te bieden en berichten aan te laten sluiten op uw interesses, maken wij gebruik van cookies. Door op ‘Toestaan’ te klikken, geeft u toestemming om deze cookies te plaatsen. Bij cookie-instellingen kunt u uw voorkeur wijzigen.
Deze website gebruikt cookies om uw gebruikservaring bij het navigeren door onze pagina’s te optimaliseren. Een cookie is een klein tekstbestandje waarin gebruikersinstellingen en andere informatie worden opgeslagen. Cookies kunnen uw computer en de daarop aanwezige bestanden niet beschadigen
Bij cookies wordt onderscheid gemaakt tussen noodzakelijke en niet-noodzakelijke cookies. De noodzakelijke cookies zijn de cookies die essentieel zijn voor het goed functioneren van de website. De noodzakelijke cookies zijn altijd ingeschakeld.
De niet-noodzakelijke helpen ons te analyseren en te begrijpen hoe u onze website gebruikt. Deze cookies worden alleen met uw toestemming in uw browser bewaard. U heeft ook de optie om het gebruik van deze cookies uit te schakelen. In sommige gevallen kan dit effect hebben op uw gebruikerservaring.
Noodzakelijke cookies zijn essentieel voor het goed functioneren van de websites. Deze categorie bevat alleen cookies die de basale functionaliteit en veiligheidsfeatures van de website regelen. Deze cookies slaan geen persoonlijke informatie op. Dit betreft de volgende cookies:
Cookies die het mogelijk maken om berichten en adverenties te laten aansluiten op uw interesses. Door op artsenauto.nl op ‘Toestaan’ te klikken, gaat u akkoord met het gebruik van de volgende niet vereiste cookies:
Door op het schuifje hierboven te klikken kunt u het gebruik van deze cookies door artsenauto.nl in- of uitschakelen.
Dokters: handen uit de mouwen
Ignace Schretlen is publicist, beeldend kunstenaar en voormalig huisarts. Lees alle artikelen van Ignace Schretlen
Wie bij Rosmalen vanaf de A59 de A2 richting Utrecht oprijdt, treft aan de rechterkant op het terrein van het bouwbedrijf Heijmans een groot spandoek met de tekst:
Niet ieder kind wordt later arts of advocaat.
Leer je kinderen dat het oké is om met je handen te werken en toffe dingen te maken.
Veel reclameteksten zijn leuzen uit de koker van reclamemakers. Dat zijn gladde teksten die niets zeggen maar louter suggereren. Dat geldt echter niet voor deze tekst, die mij op de een of andere manier raakt. Het spandoek had trouwens bij wijze van spreken ook bij een kunstacademie kunnen hangen. Maar de locatie maakt duidelijk dat het om de bouwwereld gaat. Een week geleden trof ik het spandoek tot mijn verrassing ook bij een nieuw huis in onze wijk. En inmiddels weet ik dat men het overal in Nederland kan tegenkomen.
Wat maakt dat deze tekst mij echt iets doet? Artsen en advocaten worden hierin op een voetstuk geplaatst. Tegen deze beroepen wordt opgekeken. Werken met je handen geniet minder aanzien maar is (gelukkig wel) oké, want je maakt immers toffe dingen. Ik zou mij kunnen voorstellen dat de tekst op het spandoek is bedacht door iemand met veel liefde voor zijn werk in de bouw, die verontwaardigd is over het negatieve imago van zijn collega’s. Wanneer je arts of advocaat wordt zit je gebeiteld, kom je terecht in de bouw dan is het aanmodderen.
Reclameleuzen klinken misschien leuk, maar zijn zelden waar. Vakanties zoals die in spotjes op tv en in advertenties worden gepresenteerd bestaan niet. De meeste mensen weten dat heus wel. Waarom zij zich er toch door laten beïnvloeden, is voer voor psychologen. Maar wat is er waar van de spreuk op het spandoek? In het algemeen kan inderdaad worden gesteld dat in onze samenleving werken met je brein hoger staat aangeschreven dan werken met je handen. Doeners leggen het af tegen denkers. Internisten voelen zich soms verheven boven chirurgen.
Niet zolang geleden sprak ik een collega met prostaatkanker die zich erover verbaasde dat de uroloog bij hem geen inwendig onderzoek had verricht. Mijn ervaringen als patiënt bevestigen een trend dat lichamelijk onderzoek überhaupt steeds minder prioriteit krijgt. Dat bij online consulten, waarop steeds meer wordt ingezet, lichamelijk onderzoek het onderspit delft, schijnt weinigen te deren. Persoonlijk beschouw ik het doktersvak primair als ambacht. Elke dokter moet goed kunnen denken, observeren én handelen.
Eerlijk gezegd verwacht ik hetzelfde van mensen in de bouw. Onze timmerman Ricky heeft gouden handen maar beschikt ook over een goed stel hersens en kan uitstekend observeren. Het spandoek is bedoeld om jongeren te motiveren voor een baan in de bouw, maar door dit werk te reduceren tot ‘handenarbeid’ wordt de bouwwereld naar mijn gevoel tekortgedaan. Los hiervan zijn er in de bouw ook mensen met een HBO- of universitaire opleiding nodig. De charme van de spreuk op het spandoek is dat deze aan het denken zet. Reclameleuzen doen dat niet!
Wie bedacht de spreuk? Het begon met een bouwhekdoek van TPB Bouw in Wormerveer, dat veel aandacht kreeg. De brancheorganisatie Bouwend Nederland faciliteerde dit initiatief en maakte hiervan een landelijke actie. Er kwamen nog drie andere varianten van de tekst bij, waarin ook recht wordt gedaan aan het noodzakelijke denkwerk. Dankzij of ondanks deze actie kiezen gelukkig steeds meer jongeren voor een toekomst in de bouw. Het is nu hoogste tijd voor de KNMG voor een actie dat het (ook) voor dokters oké om de handen uit de mouwen te steken.
P.S. De vier varianten van de tekst op het spandoek kan men bekijken op de site bouwendnederland.nl.
Delen:
Gerelateerde artikelen:
Onderwerpen