Duurzame relatie
Mijn blik viel enige tijd geleden op een artikel in de krant met als kop: ‘Overstappen van bank’. Hierin ging het over de Consumentenbond die verschillende betaalrekeningen met elkaar vergeleek. Daarbij werd gekeken naar zaken als kosten, duurzaamheid, rente, service en bonussenbeleid. De ING scoorde laag op duurzaamheid en hoog op bonussen. De overheid maakt gebruik van een ING-rekening bij de belastingen en zal daar bepaalde redenen voor hebben. Of er elk jaar opnieuw bekeken wordt of de bank nog wel bij de overheid past weet ik niet. En volgens mij wordt vergelijken van banken niet door de overheid geadviseerd. Van zorgverzekering veranderen spoort het ministerie van VWS echter weer actief aan.
Na de drukke periode die zorgaanbieders en natuurlijk ook zorgverzekeraars hadden met de contractering, krijgen we nu allemaal als klant de onrust om te bekijken of we zullen switchen van zorgverzekeraar. Het werk dat het me heeft gekost als zorgaanbieder wordt niet geteld, net zomin als de energie die het me kost om alles uit te pluizen als klant. En de stress die het oplevert krijgen we er ook gewoon bij. De transparantie is ver te zoeken en wat vergelijken we nou eigenlijk? Er zullen op last van VWS meer duidelijke overzichten komen maar hoe weet je nou welke ziektes je boven het hoofd hangen? En moet je letten op kosten, keuze en kwaliteit, of kijk je ook of het klopt hoe een zorgverzekeraar te werk gaat? Willen ze het onderste uit de kan bij de zorginkoop of faciliteren ze de aanbieders? En wat gebeurt er als ik naar een aanbieder wil die dit jaar niet op hun lijstje staat?
De transparantie is ver te zoeken; wat vergelijken we nou eigenlijk?
Zullen we ook elk jaar onze brand-, opstal- en levensverzekering tegen het licht houden of gaan we voor een duurzame relatie? Vanuit het ministerie van VWS word ik aangeraden goed te kijken naar mijn zorgverzekering. Wanneer ik dan echter berekenend te werk ga, komt er kritiek in verband met solidariteit, terwijl het hele systeem nou juist op calculeren bedacht is; zie ook mijn blog Allemaal overstappen. Bij de zorginkoop is er de tendens om contracten met zorgaanbieders voor langere termijn te sluiten. Dat vind ik prima, mits de voorwaarden op orde zijn en de indexering al bekend.
Als zorgaanbieder heb ik circa tachtig labels van verzekeringen in mijn software staan. Gelukkig houdt mijn declaratiemodule bij onder welk concern een verzekering valt, want de patiënten weten dat veelal niet. Wanneer ik een bepaalde behandeling wil inplannen, telefonisch of een andere vorm uit de bijna dertig prestaties, moet ik opzoeken of die wel is ingekocht. Het is een heel gepuzzel en elk jaar zijn er weer veranderingen.
Verzekeraars strijden om de gunst van de klant. Gelukkig nu niet meer met cadeaus, maar wel met stuntprijzen. Bedenk echter dat daar achter kan zitten dat zorgaanbieders afgeknepen worden. Het zou goed zijn als er transparantie kwam over de ondersteuning van verzekeraars voor uw zorgaanbieder. En dat u zou kunnen zien of het nog steeds ‘klopt’. Dat is voor mij een reden om na vele jaren te switchen. Een duurzame relatie met je verzekeraar als klant of als aanbieder, het stelt allemaal niets meer voor.
