Een eigen praktijk

Zorgprofessionals die dromen van een zelfstandige praktijk wacht een proces vol zakelijke keuzemomenten. Zelfstandig gevestigd huisarts Dany Jabbour liet zich hier niet door afschrikken en maakte zijn droom werkelijkheid.

 

 

Dany Jabbour (39) had vijf jaar geleden een droom: binnen  enkele jaren wilde hij als huisarts op eigen benen staan. Het doel dat hij voor ogen had, was een zelfstandige praktijk waar hij de zorg volgens zijn eigen visie kon leveren. Zijn droom werd werkelijkheid, sterker nog: zijn huisartsenpraktijk Keizersgracht in Amsterdam is zo’n succes dat de praktijk momenteel verhuist van een pand met één spreekkamer naar een praktijk met zes spreekkamers. Dat betekent dat hij naast huisarts en ondernemer ook leidinggevende wordt. Maar huisarts wil hij tot zijn tachtigste blijven. En de zaken gaan goed: nog altijd ontvangt hij elke dag inschrijvingen van nieuwe patiënten. Jabbour is trots op zijn succes: “Het voelt als mijn kindje dat ik aan het opvoeden ben. Ik ben begonnen op nul en als je dan elke dag de praktijk ziet groeien, geeft dat echt een kick.” Hij heeft grootse plannen met zijn praktijk, maar is terughoudend om deze openlijk te delen. “Ik hou er niet zo van om ambities van de daken te schreeuwen voordat je iets gepresteerd hebt.”

Concurrent
Volgens Jabbour is de basis van zijn succes een duidelijke visie op de kwaliteit die hij wil leveren. Hij wilde naar eigen zeggen ‘anders zijn dan andere huisartsen’ en koos er daarom bewust voor om niet een praktijk over te nemen. “Dan zou ik een manier van werken moeten overnemen die niet de mijne is. En dat wil ik niet, want ik doe geen concessies aan kwaliteit. Ik wil dat de patiënt en niet de zorgprofessional centraal staat. Dat betekent dat een patiënt die ongerust is en belt, niet wordt afgeblaft door de assistent die zegt dat hij pas over een week kan komen. En ik vat mijn rol als huisarts breder op dan puur het medische aspect. Het is soms belangrijker om in gesprek te gaan over de langetermijn-gevolgen van stress voor het gezin dan over de koorts van de patiënt.”

Toen Jabbour eenmaal de knoop had doorgehakt om een eigen praktijk te starten, begon hij met de noodzakelijke voorbereidingen. Hiervoor nam hij zo’n acht maanden de tijd. Eén ding wist hij zeker: “Ik wilde per se in het centrum van Amsterdam werken vanwege de gevarieerde patiëntenpopulatie. Mijn belangrijkste eis was zowel met oude mensen als jonge kinderen te kunnen werken.”

Hoewel Jabbour heel goed wist wat hij wilde, verliep het niet allemaal vlekkeloos: “Van mijn voormalige collega’s kreeg ik erg weinig steun. Omdat ik een concurrent voor ze werd, waren zij niet langer bereid mij te helpen. Dus stond ik er vaak alleen voor. Gelukkig heb ik samen met goede vrienden mijn plannen kunnen reflecteren. Dat heeft me enorm geholpen.” De belangrijkste stap was het formuleren van een missie en een visie, zo meent Jabbour. “Cruciaal voor een startende ondernemer is het beantwoorden van de vraag waar je over drie of vijf jaar wilt staan. Van daaruit kun je terugrekenen welke kosten je moet maken en welke inkomsten je gaat genereren. Toch ervaar ik nu dat een plan nooit klaar is. Als ondernemer bepaal je weliswaar een hoofdlijn, maar je moet ook zo flexibel zijn om daarvan af te durven wijken.”

Tips  van Dany Jabbour

  1. Bepaal vooraf de missie en visie van de onderneming.
  2. Wees niet eigenwijs en durf je visie aan te passen als de omstandigheden hierom vragen.
  3. Probeer de beste te zijn in wat je kunt en delegeer aan anderen wat je niet onder de knie hebt.

Businessplan
Jabbour denkt dat het niet voor iedere zorgprofessional is weggelegd om een zelfstandige praktijk te starten. “Sommige zorgprofessionals ervaren al genoeg stress bij de zorg voor hun patiënten, dus extra sores van een eigen onderneming kunnen zij er onmogelijk bij hebben. Een zelfstandig ondernemer moet bestand zijn tegen onverwachte dingen en niet te eigenwijs zijn. Dat is voor veel medici erg lastig, want zij denken vaak dat ze koning zijn.”

Over de risico’s van een eigen onderneming oordeelt Jabbour opvallend mild: “Als je een goed businessplan hebt geschreven en je weet waarvoor je staat, dan kun je vrij makkelijk incalculeren welke

risico’s zich in de loop der tijd zullen aandienen. Ik weet precies hoeveel extra assistenten ik over vier maanden nodig heb.

De grootste valkuil van een zelfstandige praktijk is communicatie. Als je niet goed communiceert met jezelf en je omgeving over waar je met de praktijk naartoe wilt, kom je niet verder. Durf daarom continu te reflecteren en jezelf bloot te stellen aan kritiek. Aan mensen die alleen maar lopen te pleasen, heb je niets.”

Delen