Evaluatie

Nog even en we mogen naar de stembus, tenminste, daar gaan we van uit. Ik hoop ook dat het lukt, want als zelfs verkiezingen worden uitgesteld, moet het wel heel ernstig zijn in het land. Terwijl verkiezingen die doorgaan tijdens een crisis tenminste nog het idee geven dat ‘het’ weliswaar ernstig is, maar dat ‘we’ het niettemin enigszins onder controle hebben. En dat gevoel hebben we allemaal nodig. Zeker omdat geregeld blijkt dat onze overheid veel niet onder controle heeft/kan hebben.

Zoals ongetwijfeld velen van u, volg ik het hele COVID-19-gebeuren op de voet. Met buitengewoon veel belangstelling. En net als u zie ik een overheid die met man, macht en maatregelen alles doet om onze sector toegankelijk te houden voor iedereen die zorg of behandeling nodig heeft. Ik zie waar succes wordt geboekt, maar ik zie ook waar men stuurloos dreigt te raken tijdens stormachtig weer. Al behoedt men tot nu toe steeds net op tijd (of misschien juist te laat) het zinkend schip voor daadwerkelijk kopje-onder gaan. Ondertussen de koers aanpassend aan nieuwe omstandigheden.

‘Mogen stemmen geeft tenminste nog het idee dat ‘we’ controle hebben’

Vanaf het begin heb ik me gerealiseerd dat dit een crisis is van ongekende omvang en dat daarbij de beste stuurlui meestal aan wal staan. 

Ik nam me dus voor om een overheid die zo moet laveren, niet steeds voor de voeten te gooien wat ik ergens van vond. ‘Parkeren voor de evaluatie’, dacht ik, als ik de neiging toch te reageren maar moeilijk kon onderdrukken. En afgezien van wat gedoseerde kritiek op het zwabberende vaccinatiebeleid en de belabberde communicatie, hield ik dan ook mijn pen onder controle. Ik ben van plan dat te blijven doen. Tot aan die evaluatie welteverstaan. 

Evalueren betekent terugkijken en dat betekent dat iets voorbij is. Ik heb het vermoeden dat we straks – in euforie de balans opmakend – een stuk milder zullen zijn in ons oordeel dan nu. Dat er uiteindelijk toch ook veel goed blijkt te zijn gegaan. Ik gun het onze beleidsmakers. Want ondanks al mijn (geparkeerde) kritiek, heb ik respect voor mensen die, wetende dat ze het nooit goed kunnen doen, toch beslissingen nemen. 

Al zal ik, ook bij deze verkiezingen, op geen van hen stemmen.

Delen