Evidence-based handelen doe je elke dag

We kennen de termen evidence-based practice en medicine. Hierbij gaat het om het aanbieden van de meest doelmatige zorg. Dat de logopedist hier werk van maakt blijkt uit vele publicaties zoals die van prof. dr Ellen Gerrits en dr. Hanneke Kalf en uit de goed bezochte studie Logopediewetenschappen. Ook zijn er vele lectoren verbonden aan de Hogescholen en worden er interessante onderzoeksverslagen geschreven naar aanleiding van praktijkgericht onderzoek. Als stimulering hiervoor wordt jaarlijks de Bachelor Logopedie Prijs uitgereikt.

In het Nederlands Tijdschrift voor Logopedie worden momenteel artikelen geplaatst met het thema evidence-based logopedie. Experts op dit gebied publiceren hierover met als doel het thema toegankelijker te maken. De publicatie van dr. Karin Neijenhuis in het recente decembernummer sprak me erg aan. Zij is spraak-taalpatholoog, logopedist en lector Zorg voor Communicatie. Zij stelt onder andere dat evidence-based handelen iets alledaags is. Het is dus niet een ver van mijn bed show of iets waar we tegen op moeten zien.

In een eerder artikel gaf een collega aan dat ze graag een goed onderbouwde behandeling geeft, evidence-based, maar dat ze denkt dat dit tijdrovend is en gepaard gaat met heel veel theorie. Karin Neijenhuis begint haar betoog met te stellen dat evidence-based handelen niet alleen draait om wetenschappelijk bewijs. Elke dag nemen collega’s beslissingen over de frequentie van een behandeling en over de keuze van de meest geschikte behandelmethode. Evidence-based handelen ontstaat door op kritische wijze zowel subjectieve als objectieve gegevens mee te nemen. Dat laatste blijkt nog weleens lastig te zijn.

Evidence-based handelen: klinische beslissingen nemen op basis van het huidige best beschikbare bewijs

Men handelt evidence-based als men klinische beslissingen neemt op basis van het huidige best beschikbare bewijs, in combinatie met eigen kennis en ervaring en met in achtneming van de waarde en voorkeur van de individuele cliënt. Het is geen kookboek-recept maar maatwerk afgestemd op de cliënt en passend in de werksetting. Het mooie aan het betoog van Neijenhuis vind ik dat ze stelt dat de verantwoording bij de professional ligt en niet bij het wetenschappelijke bewijs, niet bij de protocollen noch bij de regels van de zorgverzekeraar!

Het is van belang dat de professional weet heeft van de effectiviteit en doelmatigheid van de zorg die geboden wordt. Deze kennis moet actueel zijn. Als paramedicus moet je ingeschreven staan in het kwaliteitsregister – dat dient als bewijs voor het bijhouden van je vaardigheden en scholing. Daarnaast vergaar je continu belangrijke informatie. Om daarbij te helpen heeft de NVLF een ’toolkit’ samengesteld om gemakkelijker aan recente artikelen te komen over evidence-based logopedie en deze op waarde te schatten.

In de opleidingen wordt hier ook veel aandacht aan besteed. Een kritische blik op nieuwe informatie en op je eigen handelen is ingebed in ons werk. Ook het betrekken van de cliënt bij de behandeldoelen is in onze beroepsgroep heel gangbaar. We werken zo continu aan het verbeteren van de kwaliteit en kunnen trots zijn op ons werk. Elke dag weer!

Delen