Favoriete pil – Het Emotionele DNA
Eize Wielinga (Rotterdam, 1954) werkt als kno-arts bij de zelfstandige behandelcentra Kliniek Oud-Zuid en Acibadem in Amsterdam. Zijn favoriete pil: Het Emotionele DNA van experimenteel immunoloog Pierre Capel.
Tekst: Frank van Kolfschooten | Beeld: De Beeldredaktie/Diederik van der Laan
“Ik ben al maanden vol van Het Emotionele DNA van Pierre Capel”, vertelt de Amsterdamse kno-arts Eize Wielinga. “Een fascinerend boek, waarin hij met maat en getal fenomenen onderbouwt die vaak worden afgedaan als zweverig gedoe uit de alternatieve hoek. Het is vlot geschreven, ingewikkelde concepten legt hij in een paar zinnen uit.”
Emeritus hoogleraar experimentele immunologie Pierre Capel analyseert in zijn boek de biochemische processen die ten grondslag liggen aan gevoelens en de invloed daarvan op het ontstaan en verloop van ziekten. Meer aandacht voor gevoelens zou onze levenskwaliteit aanzienlijk kunnen verbeteren en sport, yoga en meditatie kunnen daar positief aan bijdragen, zo betoogt Capel aan de hand van literatuurstudies.
“Hij laat ook zien hoe omgevingsfactoren onze gemoedsrust beïnvloeden en een genezingsproces kunnen versnellen”, zegt Wielinga. “Hij bespreekt bijvoorbeeld een studie waaruit bleek dat patiënten met uitzicht op een prachtige tuin sneller herstelden dan vergelijkbare patiënten in hetzelfde ziekenhuis die op een blinde muur uitkeken. Maar het belangrijkste vond ik de wetenschappelijke analyse van de enorme invloed die stress heeft op een veelheid van fysiologische processen, met zelfs DNA-schade die soms doorwerkt in latere generaties.”
‘Hij onderbouwt fenomenen die vaak worden afgedaan als zweverig gedoe’
Artsen laten zich te veel leiden door evidence based medicine, vindt Wielinga. “Met metingen is niets mis maar ze zeggen niet alles, weet ik na bijna veertig jaar praktijkervaring. Neem tinnitus. Volgens de boekjes wordt dat veroorzaakt door gehoorbeschadiging, maar wij oorartsen zien regelmatig tinnituspatiënten die volgens het audiogram een perfect gehoor hebben en nooit in een disco zijn geweest. Er verschijnt steeds meer literatuur waaruit blijkt dat stress een belangrijke factor is bij tinnitus.”
Gevoelens spelen ook een grote rol bij het placebo-effect, schrijft Capel en Wielinga kan dat alleen maar beamen. “Je moet als arts tijd uittrekken voor het opbouwen van een goede verstandhouding met je patiënt en jezelf niet afstandelijk opstellen. Ik geef patiënten soms mijn 06-nummer. Alleen al van het bezit van dat nummer blijken ze op te knappen.” Onlangs kwam een patiënt met wie Wielinga het goed kan vinden, juichend bij hem binnen. “Hij zei weer van alles te kunnen horen nadat ik een titanium gehoorbeentje bij hem had geplaatst. Vreemd, want het audiogram zag er nauwelijks beter uit. Verklaar het maar eens.”
