Ga heen en verenigt u

Zoals ik in een vorig blog schreef gaat het Integraal Zorgakkoord uit van samenwerken en passende zorg. Ik heb geprobeerd te schetsen wat er al allemaal aan samenwerking is binnen ons werk in de eerste lijn. Veelal gebeurt dit zonder bekostiging. Maar nu is er 2,8 miljard euro beschikbaar voor plannen die transformatie van zorg bewerkstelligen. Met als doel de zorg toekomstbestendig te maken.

Er zal meer digitaal moeten gebeuren en over de eigen sector heen worden gekeken. Hoe het geld straks verdeeld gaat worden, is afhankelijk van de goedkeuring door de regionaal preferente zorgverzekeraars.

‘Welke organisaties strijken geld op áán de zorg, in plaats van dat het naar de zorg zelf gaat?’

Gezondheid is een groot goed. Onze maatschappij is veranderd en voor de gezondheid werkt dat deels voordelig, deels nadelig. Hierover zijn regiobeelden bekend. Wat invloed heeft, is hoe we wonen, (veilig) werken, wat we eten, drinken of roken. En eenzaamheid. Beleid dat gericht is op preventie kan helpen de zorgvraag te verminderen. Onlangs is het Gezond & Actief Leven Akkoord (GALA) ondertekend. Ook hier spreekt men weer van samenwerking zoals voor de aanpak van een kansrijke start, kinderen met overgewicht en valpreventie. De GGD en eerste lijn zie ik als belangrijke pijlers.

Maar gaan de gelden goed besteed worden? Welke organisaties strijken geld op áán de zorg in plaats van dat het geld naar de zorg zelf gaat? Vanuit onze branche weet ik dat als het erop aan komt onze vereniging niks te zeggen heeft. De roep om betere financiering van de eerste lijn is er al jaren. Ook van gemeentes weet ik dat ze vaak een opdracht krijgen zonder fatsoenlijke middelen. De ggz voelt zich veelal niet gekend. Het vertrouwen in het ministerie van VWS, Zorgautoriteit en zorgverzekeraars is gering.

‘Het vertrouwen in het ministerie van VWS, Zorgautoriteit en zorgverzekeraars is gering’

Ons wordt verteld dat we moeten zorgen dat we meepraten. Eerlijk gezegd doen we dat al lang. Er moet dan ook geluisterd worden. Een aantal zaken wil ik nog eens noemen:

  • Als samenwerken zo belangrijk is, waarom zien we daar structureel zo weinig van bij zorgverzekeraars en ministeries? Tijdens corona kon dat wel. Bij uitwerking van de transformatieplannen wordt beleid van de verschillende zorgverzekeraars blijkbaar eenduidig. Dat is helaas alleen tijdelijk!
  • Waarom wordt regelgeving die van belang lijkt voor de tweede lijn opgedragen aan de anders georganiseerde eerste lijn?
  • Benoem de kosten van technologie. En maak duidelijk dat niet iedereen mee kan doen. In verschillende sectoren zal de bezuiniging gering zijn, aangezien de tijdsinvestering in e-health niet minder wordt. Schep reële verwachtingen.
  • De administratie van zorgprofessionals kan verminderd worden. Zie wat voor werk het geeft dat we voor dezelfde behandeling zeer verschillend worden betaald en de regels verschillen. Aan brancheverenigingen vraag ik nog eens goed te kijken naar de haalbaarheid en zinnigheid van hun eisen. De tijdsinvestering is enorm, de kosten zijn hoog, de vergoeding is gering en enkele zorgverzekeraars nemen er nóg geen genoegen mee.
  • De zorginkoop is steeds later afgerond. Dit is funest voor de patiënt. Zorgverzekeraars zijn zelf geen hoge kostenpost, wordt gezegd. Dit kan kloppen, want veel administratie ligt bij de zorginstellingen en professionals.
  • Het werken in de zorg kan aantrekkelijker gemaakt worden. Luister naar wat het werkveld aangeeft. Zoals meer ruimte voor taken en het afschaffen van het preferentiebeleid.
  • Kijk naar de oorzaak van het geringe vertrouwen in elkaar en in het stelsel. Structurele ondersteuning is meer gewenst dan incidentele gelden.

Net als bestuurders van instellingen in de zorg, hebben wij als professionals de taak mee te denken welke zorg op een andere plek geleverd kan worden. Hoe dit vorm krijgt wordt nu besproken. Hopelijk worden bovenstaande punten meegenomen. En voor de burger geldt: zelfredzaamheid als het kan, hulp als het nodig is.

Met de term passende zorg is niets mis als er dan ook maar passende bekostiging is. De patiënt verdient goede zorg, op welke plek dan ook.

Delen