Geen herhaling van zetten

Het contracteerproces staat weer voor de deur en ik hoor al verschillende eisen. Het contracteren zou meer eenduidig worden maar het is voor ons als zorgaanbieders weer een heel gepuzzel wát allemaal door wíe verwacht wordt. De tijd die hierin gaat zitten voor ons als eerstelijnspraktijk is enorm.

We hebben twee jaar geleden vrijwillig de kwaliteitstoets op eigen kosten doorlopen en toen bleek later dat enkele zorgverzekeraars er nog eens eisen en kosten bovenop stelden. Dit jaar zie je dat een zorgverzekeraar een gradatie toevoegt maar alleen wanneer je onder de behandelindex van 90 blijft. Erboven moet je voor die Xtra overeenkomst bewijzen dat je doelmatig handelt. Dan wordt de kromme van Gauss toch niet goed begrepen. Dat zouden wij eens moeten doen met onze testen.

De ratrace is begonnen. In een filmpje zag ik de boodschap van die verzekeraar waarin die ervan uitgaat dat het behandelaantal natuurlijk alsmaar minder zal worden. Waar leidt dit alles toe en is de patiënt erbij gebaat?

De zaken die moeten worden doorlopen bij een toets betreffen voornamelijk het administratieve gebeuren. Zou ik nu weer vrijwillig de hoge kosten betalen voor zetten die twee jaar geleden al gedaan zijn? Er wordt niet gekeken naar hetgeen je uitdraagt als therapeut. De procedure van vastleggen van gegevens is verbeterd maar zowel patiënt als therapeut zijn er niet mee geholpen wanneer de eisen van transparantie het doel voorbij schieten. Vandaag las ik dat de Consumentenbond en VvAA willen onderzoeken wat de consequenties zijn voor de patiënt van de contractvoorwaarden die opgelegd worden.

Bij de richtlijn voor de verslaglegging zijn er, pas na geluiden uit het veld, regels afgehaald die veel te streng en onnodig waren. Maar wat komt er weer bij? Er is voor ons vak een enquête gaande over de stress die een audit teweegbrengt en consequenties voor de gezondheid. Het blijft een administratief complexe taak waarbij het oog meer op de computer is gericht dan op de patiënt. Deze tendens is zichtbaar in de hele medische sector. Een dorpsgenoot gaf laatst aan dat ze de cardioloog erop had aangesproken dat hij meer op de computer keek dan naar haar man en dát rekende ze hem aan, niet het feit dat haar man stierf terwijl alle controles goed waren.

Onze praktijk heeft aangetoond dat we het administratieproces beheersen. We zitten in vele overlegstructuren, specialiseren ons, scholen ons bij en registreren dat transparant via het kwaliteitsregister. Vanuit de beroepsvereniging, vakliteratuur en congressen krijgen we de informatie over nieuwe richtlijnen en behandelingen en wachten niet met toepassen hiervan totdat er gecontroleerd wordt.

Ik lees berichten vanuit fysiotherapie en logopedie dat men vindt dat meedoen met al dat plus en Xtra een ongewenste tendens is. Wat ik hoop is dat beroepsverenigingen inzien met welke motieven de zorgverzekeraars dit stimuleren en dat wat er tegenover staat dan reëel is. En dat ze beide de bureaucratie aanpakken en de consequenties van de eisen onder het mom van kwaliteitsbeleid inzien.

Straks komen weer vele verschillende tarieven voorbij, voor hetzelfde werk van ons. Van het NZa-tarief werd veelal ver afgeweken. Maar vanaf 2017 hebben wij vrije tarieven. Zal ik nu zelf met een voorstel komen op grond van wat we waard zijn gebleken? Want daarvoor is een herhaling van zetten niet nodig! En het is nog duidelijk voor mijn patiënten ook.

Delen