Geen reden voor

Uitgaand van de gedachte ‘never waste a good crisis’, klinken van diverse zijden geluiden om het zorgstelsel in deze coronatijd maar weer eens ter discussie te stellen. Onder the usual suspects bevindt zich vanzelfsprekend de SP, die als opmaat naar haar Nationaal Zorgfonds met het voorstel komt de zorgverzekering volledig inkomensafhankelijk te maken. Om in de doorrekening van het plan door het Centraal Planbureau tot een gunstige uitkomst te komen, heeft het het CPB níet gevraagd met enkele relevante facetten rekening te houden, zoals gedragsmatige effecten en arbeidsmarkteffecten. Maar ja, dat zijn natuurlijk ook maar ditjes en datjes.

Eén crisis tegelijk is echt wel genoeg

Zoals bekend, kunnen de zorgplannen van de SP in de Tweede Kamer geenszins op een meerderheid rekenen. Of het met de petitie van oud-huisarts Paul Jonas veel anders ligt, valt te bezien. Gelet op het feit dat 5.000 mensen uit diverse geledingen van de zorg zijn petitie ondertekenden, overspeelt hij zijn hand een beetje als hij stelt dat het uniek is “dat schoonmakers en artsen de handen ineen slaan.” Sommige schoonmakers en artsen ja. Nederland telt een paar honderdduizend schoonmakers  en zo’n 72.000 geregistreerde artsen, dus met 5.000 ondertekenaars van je petitie heb je nog een eindje te gaan wil je zo’n stellige uitspraak kunnen waarmaken.

Maar dan nog. Marco Varkevisser en Erik Schut leggen in ESB glashelder uit dat de coronacrisis helemaal geen aanleiding vormt om ons zorgstelsel fundamenteel te hervormen. De uitzonderlijke omstandigheden die zich nu voordoen, stellen ieder zorgsysteem voor grote uitdagingen, stellen ze. Waarom zou je je dan al die moeite op de hals halen om een in de kern naar behoren functionerend systeem overhoop te halen? Dat brengt alleen maar weer enorme overgangsproblemen met zich mee, en één crisis tegelijk is echt wel genoeg.

Delen