Gemiste kans

De Amerikaanse president Joe Biden stelt voor het patent op coronavaccins vrij te geven. Andere bedrijven kunnen dan bestaande coronavaccins namaken, zodat die sneller beschikbaar komen voor inwoners van ontwikkelingslanden.

En zie wat er gebeurt: de aandelen van Moderna, BioNTech en Pfizer gaan op de Amerikaanse beurs hard onderuit. Sneu voor de aandeelhouders maar verder niet belangrijk, kun je zeggen. Maar toch zit daar een ongemakkelijk element in. Een paar maanden geleden waren we nog collectief zó blij dat die bedrijven het toch maar mooi voor elkaar hadden gekregen om die vaccins in slechts een jaar tijd ontwikkeld en goedgekeurd te krijgen. En nu blijkt dat diezelfde bedrijven goed – toegegeven: heel erg goed – aan die vaccins verdienen, is die vreugde verstomd en zien we ineens andere belangen.

‘We hoeven nog steeds geen medelijden te hebben met de aandeelhouders van famaceutische bedrijven hoor’

We hadden natuurlijk gewoon kunnen voorzien dat die vaccins een blockbuster zouden worden voor die bedrijven. Een wereldwijde unmet need tenslotte, wat wil je nog meer. Maar we hadden ook kunnen voorzien – en hebben daadwerkelijk gezien – dat landen in eerste instantie vooral aan zichzelf hebben gedacht voor het inkopen en benutten van die vaccins. Ze hadden ook andere afspraken kunnen maken. Bijvoorbeeld als verplichting aan die bedrijven kunnen stellen: voor elke honderd miljoen vaccins die wij inkopen, verstrek je er twintig miljoen kosteloos aan ontwikkelingslanden. En daar kun je dan weer tegenover stellen: dat voorstel hadden die farmaceuten ook zelf kunnen doen. Ook waar. Hebben ze niet gedaan.

Daarmee hoeven we nog steeds geen medelijden te hebben met de aandeelhouders van farmaceutische bedrijven hoor. Die hebben echt niet zo veel te klagen. Maar als alle partijen eerder hadden nagedacht over beleid voor de wereldwijde distributie van de vaccins, had die patentdiscussie nu niet gevoerd hoeven worden.’

Delen